heart without a beat (Tiaom Fan fiction) Editing

PART 34

---------------

Angela's POV

Flashback

Ry naman wag naman ganito..

tama na Angela tigilan na natin to.halos pagtulakan na niya ako .. ako pa ang nagmamakawa..

Kagagahan na bang matatawag na hinahabol ko pa siya ngayon matapos kong mahuli siyang nakikipag make - out sa ibang babae? Katangahan na bang mahalin parin siya sa kabila ng kababuyang ginawa niya..

lahat kaya kong ibigay sakanya..
oras ko,panahon ko, atensiyon.. pero hindi ang katawan ko na matagal na niyang hinihintay..

Ang sabi ko sa sarili ko ibibigay ko lang to sa taong mapapangasawa ko.. ayokong magsisi balang araw kahit naba lagi niyang sinasabi na papanagutan niya ko kung makabuo man kami..

Araw-araw namin pinag-aawayan yun, hindi ko daw siya mahal dahil hindi ko maibigay yung pangangailangan niya..

Ayun naba ang basehan ng pagmamahal ngayon?

hawak ko parin ang kamay niya at nagmamakaawang wag niya iwanan.. sakanya na umikot ang mundo ko..at sobrang hirap maiwanan ng taong naging buhay mo.

halos ipagtulakan niya ako.. "hindi na kita mahal angela!" paulit ulit niyang sinasabi..
marami daw siyang pangangailangan na kailangan punan.. at wala akong kakayahan para masatisfy siya..

iyak parin ako ng iyak..
sobrang mahal ko yung taong to..

umalis na siya at iniwan akong mag-isa.. patuloy parin ang paghahabulan ng mga luha saking mga mata.. isang bagay na ayokong ayokong ginagawa.. ang umiyak at masaktan.

end of flashback
----
Lumipas ang ilang buwan..
Nakapasa ako sa Upcat sa UP Diliman.. pinilit kong mapalayo sakanya. Bago kami magbreak ang usapan namin sa isang University lang kami mageenrol para magkasama kami.

Bitter pa nga talaga ako..
masakit pa talaga pero pinipilit kong maging ok para narin hindi na siya magmalaki na masiyado akong apektado..

lagi na kong sumasama sa bar,
inom dito,inon diyan,flirt dito,flirt diyan.. YOLO YOU ONLY LIVE ONCE KAYA ENJOY LIFE TO THE FULLEST., yan ang natutunan ko kesa magmukmok ako sa sakit na nararamdaman ko..

ilang buwan narin simula ng maghiwalay kami.

tinwagan ako ng friend ko para maging guest speaker sa isang seminar againts social bullying..
dun ko nakita si Marti at nung araw na yun ko lang naalala yung dating feelings ko for her..
alam ko na galit din siya sakin dahil iniwasan ko siya ng walang dahilan.

hindi kami nagkausap nung araw na yun. gusto kong magsorry sakanya pero hindi kami makapagusap.

mapaglaro nga siguro ang tadhana dahil sa bar pa mismo kami ulit nagkita ni Marti. ayun din yung gabing may nangyari samin.. nagpaubaya ako sakanya.. binigay ko ng buong buo ang katawan ko sakanya, walang pagaalinlangan.. hindi ko alam kung bakit, pero masaya ako na siya ang nauna sakin..
dun na nagsimula ang lahat ng tungkol samin..

naging magkaibigan ulit kami, naging ok. unti unti ko ng nakakalimutan yung sakit na dulot ni Ryan.. pero alam ko sa sarili ko na mahal ko pa siya na hinahanap ko parin yung presensya niya.. mas pinili ko lang maging ok kahit ang totoo hindi naman talaga ako ok.

lagi kaming magkasama ni Marti at madalas din may mangyari samin.. masaya naman ako kasama siya kaya nga nung nagconfess siya kung pwede daw niya akong ligawan, nagulat talaga ako. yung set up naming yun may balak pa pala siyang seryosohin ako.

pumayag akong ligawan niya..
matagal din siyang nagpakahirap bago makuha ang oo ko..

hanggang sa maging kami na.
ok naman sa kapatid ko at sa tita ko na may karelasyon akong lesbian.. pero sa parents ko alam kong di magiging ok. iilan lang din ang may alam na kami na. hindi sa kinakahiya ko siya pero hindi pa kasi ako ready sa sasabihin ng iba. lalo pa ganitong klaseng relasyon yung meron kami.