This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents are only the products of the authors crazy imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead is purely coincedental.DO NOT PLAGIARIZE!
_________________________________________________________________________
Panimula
"HOY!"
"God!" Nilingon ko siya at binigyan nang nakakamatay na tingin. "You startled me. Damn you Reymark!" Inis kung sigaw sa kanya. Pero syempre tinawanan niya lang ako. Psh!
"Hahaha eh kese nemen teleley ke ne nemen gerl. Ano ba? Ilang araw na 'yan huh?" Aniya sabay upo sa kanyang upuan at pinaharap ito sakin habang nakadikwatro.
I sigh. "Just thinking of something." Tahimik kung sagot saka ulit nangalumbaba.
"Oh? Something? Something like....uhmm....something like...past?" Kumunot ang noo ko nang lingunin ko siya. Tinaasan niya ako nang kilay at ngumisi.
Napailing nalang ako. Umayos ako nang upo at binuhay ang aking laptop. "Ewan ko sa'yo."
Tumawa siya nang malakas. "Oh C'mon! Dont me, Iah. Kilalang-kilalang-kilala kita. Ano? Iniisip mo na naman siya?" Sinabi nito na para bang siguradong-sigurado.
Umiling ako. "No!" Sagot ko agad tsaka nagfocus sa mga dokumento na binabasa ko.
"Sabi na nga ba!" Nilingon ko siya ulit. He shake his head and crossed his arms while grinning at me. I really hate him when his like this. Psh!
"They say! Action speak louder than words!" Maarte nitong sinabi na may british accent pa. "And your actions ay nagsasabi nang kabaliktaran nang iyong sagot. Its says, yes. You're thinking of him." He raised his eyebrow heavenly. "Am I wrong?"
I sigh. Its Reymark after all. He really knows me. Umiwas ako nang tingin at tinitigan ang noon pa may suot ko nang bracelet. Tinatanggal ko lang 'to pag may operasyon. "Iniisip ko lang naman kung....kumusta na siya ngayon. Kung....nasaan na siya....Kung...."
"Kung naaalala ka pa ba niya?" Dugtong niya sa sasabihin ko. Hindi ako umimik. Yeah! Im just wondering if he still remember me after those years.
"Girl....its been a years. Hindi mo pa rin siya nakakalimutan! Ghad! Baka tumandang dalaga ka niyan. Naku! Hindi mo ako maasahan, parehas tayong babae kaya hindi kita mapapanagutan kung sakaling....tumandang dalaga ka at wala ka nang choice kundi ako. Naku! Maganda pa nga ako sayo!" Tinignan ko siya nang masama.
Inirapan niya ako at hinawi ang kunwaring mahabang buhok. "Just stating the fact!" Turan niya at hinarap ang kanyang laptop.
Nanliit ang mata ko habang nakatingin sa kanya. "Wag kang mag-alala. Dahil kahit ikaw nalang ang nag-iisang lalaking natitira sa mundo! Mind you, hinding-hindi kita papatulan." Nilingon niya ako. Ngumiwi ako at umiling sa kanya at hinarap ang laptop ko.
"Good! But hell, babae ako! Tsk! We've been friends for how many years hindi mo parin ba 'yun nasasaksak sa utak mo? Tsk. What a brain." Pagmamaktol niya. Umiling nalang ako at napangiti.
Napukaw ang aming attention nang may biglang kumatok sa pinto at agad din itong bumukas. "Uhm. Excuse me Doctor Alonso. May naghahanap po sa inyo." Sinabi nito.
Nilingon ko si Reymark na agad na umismid. Napatawa ako nang mahina. "I'll be there." Walang ganang sagot nito sa nurse.
"Sege po." Sinarado nang nurse ang pinto at naiwan ulit kaming dalawa.
"Oh bilisan mo, doc! May naghahanap daw." Pang-iinis ko sa kanya.
"Tse! I want to rest!" Mangiyak-ngiyak nitong sinabi saka sinubsob ang ulo sa lamesa.
Tinawanan ko siya.
Ilang saglit ay tumayo na rin siya at inayos ang sarili. "Siguraduhin niyo lang na gwapong lalaki ang makakaharap ko kundi...hmmp!" Ani nito habang nananalamin. "Ganda ko talaga!" Binitiwan nito ang salamin at nilagay sa kanyang lamesa. Inayo niya ang suot na gown at nnagmartsa palabas. "Gotta go!"
Ngayon, mag-isa nalang ulit ako. Sumandal ako sa sandalan nang upuan ko and rested the back of my head habang kinakagat ang hawak kung ballpen. Its my mannerism when Im thinking. And I can't help it but to think about him.....again. These past few days, I oftenly thinks of him. Damn! Eh ako kaya iniisip niya? Baka nga hindi na ako kilala 'non o kahit maalala man lang. And there something on my chest ache when I thinks about it.
Its been 13 years. 13 years noong makilala ko siya. I been wodering what he is now? What happen to him. Kasi ako, I pursued my dreams. And now...
"Doc Iah....kailangan ka po sa ER. Hindi pa po kasi dumadating si Dr. Zambrano. May critical pong dinala. Kailangang opirahan agad." Mabilis akong tumayo at tumango sa nurse. Inabot ko ang stethoscope ko sa ibabaw nang aking lamesa at sinabit iyon sa aking leeg. Tinali ko ang aking buhok habang nagmamadaling tumatakbo papuntang Emergency Room.
And now I bacame a Doctor. I hope he also pursued what he really wants.
Sana Ok lang siya...
Sana...sana naaalala niya pa ako...
Sana...
Sana makita ulit kita...
****
So? Hello repapeps!
Yes! New story! Hahaha hayaan niyo na makulit imagination ko eh! HahahaDOTS inspired!
MADAMING ERRORS! LAHAT NANG ERRORS ANDITO.KAYA KAYO NALANG MAG-ADJUST! LOL
I write NOT to EMPRESS BUT to EXPRESS!
When I See You Again
Written by Nylener1019
All Rights Reserved © 2016
Up ??????
BINABASA MO ANG
When I See You Again
General FictionIs it possible to love someone you didn't see more than a decade and no communications at all?