When I See You Again

Kabanata 17

Kabanata 17: That Scent

Third Person Pov

"Thank You for coming, Zai. You really makes my birthday so special." ani nang babaing hindi maitago ang sayang nararamdaman dahil sa pagdating nang lalaki.

"What do you want?" Tanung nang lalaki at kinuha ang menu. Hindi nito pinansin ang sinabi nang kaharap.

"Can you order for us?" Nakangiti at malambing na sagot nito.

"Okay" Malamig naman na sagot nang lalaki.

Hindi mawala-wala ang ngiti ng babae habang tinititigan ang kaharap na lalaking abala sa pagpili nang kanilang pagkain. Hindi ito makapaniwala na pumayag itong samahan siya sa kanyang kaarawan na sila lang dalawa. Sa halos buong buhay nilang pagkakaibigan ngayon lang ito pumayag kaya masayang-masaya ito.

"Stop staring." Malamig na sinabi nang lalaki at saka tinawag ang waiter. Sinabi nito ang kanilag order na agad ding kinuha nang waiter.

"Im sorry. I just can't believe it's happening." Masayang sinabi nito. Hindi lihim sa lalaki na may gusto sa kanya ang babae. Bata palang sila ay sinabi na nito. Ilang beses na rin nitong sinubukang saktan ang sarili para lang makuha ang attention nang lalaki. Dahil dito mas lalong lumayo ang loob ng lalaki sa kanya. Dahil alam niyang hinding-hindi niya kayang ibigay ang isang bagay na hinihingi nito.

"Don't put meaning on this. It is just plainly about our friendship that's why I'am here. And Jairus... hindi ako tinitigilan" Walang emosyong paliwanag nito.

Nasaktan ang babae dahil sa mga binitiwan nitong salita. Uminom siya nang tubig na nakahanda kanina pa. Pinilit niyang ngumiti. "...Masaya pa rin ako. Kagustuhan mo man O hindi atleast... you give me your time." Positibo nitong sagot.

Tumitig lang ang lalaki sa kanya.

"Oh! By the way I bought you this..." May kinuha ang babae sa kanyang purse at binigay niya ito sa lalaki. "Please open it, Zai. It is really for you." Tinitigan lang ito nang lalaki at hindi makikitaan nang pagkainteres.

"Please... Don't worry. Binilhan ko din si Jairus."

"Stop it, Sasha." Natigilan ang babae.

"P-pardon?"

"I said stop this." matigas na sinabi nang lalaki. "..alam mong wala 'tung patutunguhan."

"Zai..."

"Noon pa man pinaliwanag ko na 'to sa'yo. Please stop this."

Napakurap nang ilang beses ang babae para pigilan ang luhang nagbabadyang tumulo. "Zai.... w-what are you talking about? ikaw na nagsabi kanina.... it's plainly about our friendship. Walang ibang sabihin 'to." Kinuha niya ang maliit na box at siya na mismo ang nag bukas nito. Ngumiti siya. "It is just a simple bracelet." ani nito.

Napatitig ang lalaki sa pamilyar na bracelet.

"Zai? Are you okay?"

"Where did you get that?" Natigilan ang babae sa pag-iba nang mood nito.

"I bought this in HongKong last week. Why, Zai?"

Nag-iwas nang tingin ang lalaki at uminom nang tubig. Naaalala niya pa kung saan at kanino niya binigay ang bracelet na katulad nitong nasa kanyang harapan. Now that he remember it, mas lalo lang niyang gutong hanapin ang babaing kanyang minamahal.

"They said, you can give this bracelet to someone who is special in your heart. That's why Im giving you this. Alam mo naman kung gaano ka kaimportante sa'kin, diba Zai..."