KESKİN

34.Bölüm

Bölüm şarkısı multimedya da var.

Facebook grubu: 'Keskin Wattpad' diye aratırsanız bulabilirsiniz. İyi okumalar...

"Vays Kırım Sosyetesi gelmiş, hoş gelmiş!" diye taksinin önünde kollarını açıp bağıran Erkan Abi'ye attığım her adımda gözlerimi daha da büyütürken o tabii ki beni umursamayıp özlemle kucakladı.

"Ne haber kız görmüş geçirmiş insan?" diye yanağımdan hop diye bir makas alınca "Abartmasan Erkan Abi," dediğimde dik dik baktı bana.

"Oralar çok değiştirmiş seni Defne Hanım," diye tespihini sallayıp temiz bir trip attıktan sonra diken diken olan bıyığının rotasını göklere çevirirken yorgunluktan inledim.

"Peki, iyiyim. Sen nasılsın saygı değer büyüğüm Erkan Abiciğim?" derken valizimi ona uzattım.

"Şükür Allah'a hız limitlerini zorluyoruz ama bir o kadar da radardan korunuyoruz."

İşaret parmağımı muzip bir şekilde ona salladığımda güldü. "Cevabının karmaşıklığını mesleğine veriyorum." Dönüp bagajın kapağını açarken benim omzuma gelen darbeyle hızını kesip Erkan Abi'ye hafifçe çarpan Yıldıray'ı görünce adeta nefesim kesildi. Erkan Abi ağır çekim başını kaldırdığı sırada telaşlı Yıldıray'la gözler çakışınca Erkan Abi'nin sinirleri de çakılmasın diye tam vaktinde atılıp araya girdim.

Yıldıray'ı tek elimle göğsünden itip uzaklaştırırken "Canını seviyorsan hemen burayı terk et!" diye buyurdum.

"Manyak!" diye bana bağıran Yıldıray, muhtemelen verdiği cevap nedeniyle arkamda kartal gibi yükselen Erkan Abi'yi fark etti. Yamulan yakası ve korkudan fal taşı gibi açılmış gözleriyle önüne bakmayıp bize baka baka koşmayı sürdürürken arabaların kaportalarına son anda elini koyup çarpa çarpa gidiyordu.

"Ne oldu kız az önce öyle?" diye sordu Erkan Abi hala arkasından bakarken.

"Çıkışı bulamayınca heyecanlanmış. Klostrofobisi var da."

"O ne ola ki?" diyen Erkan Abi'ye dönüp korku dolu gözlerle baktım. Cidden büyük boy Yıldıray'dı.

"Klostrofobi şey..."

"Ney?"

"Çiş korkusu! Çişim gelir mi diye korkuyor o yüzden böyle dışarıda hep harola gürele işini halledip panikle evine koşturuyor. Hep paçadan akmasın diye bunlar."

"Senin kafan paçandan akıyor herhalde. Bak, bak!" diye yeri işaret eden Erkan Abi ile boş bulunup zemine gözlerimi çevirdiğimde hemen kendimi toparladım.

"Sen benimle kafa mı buluyon kız?"

"İzin vermiyon ki!"

İki elimi panikle kaldırıp dudaklarıma kapadım. Hızla başımı iki yana salladım. "Ben böyle konuşmamalıydım!"

"Nasıl?" diyen Erkan Abi'yi içten içe Yıldıray, diye cevaplarken dıştan sessiz kalıp boynumu mevlitte yere oturmaktan sırtı ağrıdığı için boynu yamulan annemler gibi eğdim.

Erkan Abi gözlerini devirip bagajı kapatırken ne zaman geldiğini fark etmediğim annemin bana sarılması ile düzelip yanağına bir öpücük kondurdum ve sıkıca sarıldım. "Nasıl özlemişim," diye sırtımı sıvazlarken Ezgi hocaların hakkımda olumlu şeyler söylediğini hissettim. "Ben de özlemişim..." diye mırıldandığımda yanımdan koşa koşa geçenlerin telaşını anlamlandıramadım.