Wat ben ik?

#29

POV Nial (alleen nu, lees zelf maar waarom)

Langzaam word ik wakker en ik zie Wolf naast me liggen. Wat is het toch een schatje. Zila? Wat is er gebeurd? Er is oorlog, we moeten nu gaan. Ik verbreek de link en sta rustig op. Wolfje, sta op. We hebben heel wat te doen vandaag. grom ik hem toe en loop naar de keuken. Als ik voorbij de spiegel loop, verbaasd het me wat ik zie. Ik zie mezelf in menselijke vorm. Ik lijk net Zila haar tweelingzus. 'Wolfje?' vraag ik zacht en ik hoor dat ik een zachte, rustige maar ook weer duidelijke en bevelende stem heb. 'Zila?' vraagt Wolf en komt naar me toe. Hij ziet mij staan en kijkt me vragend aan. 'Jij bent niet Zila.' zegt hij zacht maar duidelijk. 'Klopt.' zeg ik op een rustige toon. 'Maar ik ken je wel.' zegt hij en dan hoor ik dat er iemand naar ons toe komt.Ik kijk achter Wolf en zie Mason verschijnen. Hij kijkt me met een beetje lust in de ogen aan en ik schud mijn hoofd. 'Hee Wolf, wie is dit?' vraagt Mason en kijkt me een beetje verlekkerd aan. 'Mason, jij verandert ook echt nooit.' zeg ik grinnikend en Wolf en Mason kijken me verbaasd aan. 'Wat? Kennen jullie me echt niet meer?' vraag ik zacht en ze kijken me beter aan. 'Ik ben het, Nial.' zeg ik en dan knipt Wolf in zijn vingers. 'Ik zei toch dat ik je ken! Meis, wat zie jij er mooi uit.' zegt hij en geeft mij een knuffel. 'Ik ben echt meer gewend aan mijn wolvenvorm.' zeg ik en Wolf grinnikt. Mason kijkt heel even verdrietig maar dan verandert zijn blik in blijdschap. 'Wauw Nial.' zegt hij en ik geef hem een knuffel. 'Je vindt haar wel.' zeg ik zacht en laat hem los. Mason knikt en dan loop ik naar Wolf toe. 'Weet je waarom ik hier ben?' vraag ik. Wolf schudt zijn hoofd en in mijn ooghoek zie ik Mason ook zijn hoofd schudden. 'Er is oorlog gaande.' zeg ik en verander me in mijn wolf, de menselijke vorm is niet zo fijn. 'Kom op, we moeten weten wat er gaande is en waar de oorlog überhaupt is.'  roep ik en ren naar buiten. In een keer ruik ik zoveel bloed, dat ik weet dat het bij de grens is van Jayzee zijn pack. 'Jayzee... wat is er gaande...' zeg ik zacht en ren naar zijn pack toe.

Ik kom langzamerhand bij Jayzee zijn pack en kom steeds meer lijken tegen. Ik ken ze niet, maar toch voel ik een traan over mijn wang. Als ik verder ren, zie ik Jayzee en Nova tegenover elkaar staan. Ik brul heel hard waardoor ze omvallen van de trillingen. Ik ren zo snel mogelijk naar hun toe en ga tussen beide staan. 'Niet alle wolven en vampieren zijn zo slecht! Waarom houden jullie dan een oorlog?!' roep ik kwaad tegen Nova en Jayzee. 'Jou natuurlijk!' roepen ze in koor. Ik sta versteld. 'Jij bent onze Godin!' roept Nova. 'Nee! Ze is onze Godin!' roept Jayzee. Ik ben beide!! grom ik luid en duidelijk en ze zijn meteen stil. Als jullie het niet kunnen accepteren dat beide in een lichaam zit, sluit ik jullie buiten van dit alles en neem ik jullie gaven weg. zeg ik bevelend en emotieloos. Ze trekken wit van angst weg en schudden meteen elkaars hand. 'Dat dacht ik al.' zeg ik zacht en draai me om naar Wolf en Mason. Ik voel opeens iets heel raars bij Mason en ik denk dat hij hetzelfde merkt aangezien hij een raar gezicht trekt. 'Zila?' vraagt Wolf en ik kijk hem rustig aan. 'Is er iets tussen jou en Mason?' vraagt hij zacht en onzeker. 'Waarom vraag je dat?' vraag ik niet-begrijpend. 'Omdat dat de blik is die jij ook hebt als je naar mij staart.' zegt hij zacht en ik kijk beide jongens verbaasd aan en alleen Mason kijkt me verbaasd terug. 'Hoe?' vraag ik alleen. 'Wolf? Heb je je Bloedgod nog?' vraagt Jayzee opeens. 'Tuurlijk heb ik die nog.' zegt hij en dan zie ik zijn ogen vervagen. Dan wordt zijn blik ernstig en zijn ogen normaal. Wolf kijkt Mason boos aan en ik houd meteen Wolf zijn hand vast. Ik voel dat hij zich kalmeert en ik kijk naar Mason. 'Waarom Wolfje?' vraag ik zacht. 'Ik deed niks!' roept Wolfje en ik hoor de stem naast me, van Wolf. Ik begin een beetje hoofdpijn te krijgen. 'Wat is hier gaande? Wie zit me te sollen?' vraag ik en ga langzamerhand op mijn knieën maar voordat ik op mijn knieën val, vangt Wolf mij op samen met Mason. Houd je gedeisd meis, rust maar wat uit. hoor ik Yang en ik glimlach even. 'Mason? Wat?' vraagt Wolf en dan begint mijn hoofd meer pijn te doen. Er is niks aan de hand, ga maar slapen. Zeker weten? Ja. Nou, als jij het zegt. En met die woorden maak ik mijn ogen dicht, niet wetend hoe het gesprek verder gaat.