In times

Trese.

Honey's POV.

Hindi ko alam kung ilang minuto na ako sa tuktok na to kung saan kitang kita ang lawak karagatan. Kitang kita ang pagka-asul nito.

At kahit matindi na ang sikat ng araw ay malamig pa rin ang hanging humahampas sa aking katawan.

Nilalaro nun ang hanggang balikat kong buhok.

Habang patuloy lang sa pag-alingawngaw nga boses ni Justin sa isip ko.

"Do want have sex again here with me again?"

Napapakit ako upang huwag tumulo ang mga luhang kanina ko pa nararamdamang nagbabadyang tumulo.

Ganun ba ang tingin nya sa'kin?

Nasa malalim akong pag-iisip ng maramdaman kong may tumabi sa kanang bahagi ko.

Huminga muna sya ng malalim bago nagsalita.

"Hon..Sorry"

Hon??

Tumulo na ang luhang kanina ko pa pinipigilang tumulo. He just call me Hon.

Doon pa lang alam kong napatawad ko na sya sa mga sinabi nya sa'kin.

"Nagalit lang ako kasi feeling ko pinagkaisahan nyo ako.Feeling ko niloko mo ko."Paliwanag nito.

Hindi ako kumikibo.Ito ang pinakamatinding pagkagalit nya sa'kin.

Mahabang minutong katahimikan ang namayani samin. Hinayaan kong tumulo ang luha ko. Habang sya ramdam kong nakatanaw lang din sa dagat.

"Hon..."Ng hindi na muli nya natiis ang katahimikan.

"I never plan to fool you. Hindi ko alam ang sinasabi mong plano. Yes I want to talk to you but not this way."Hikbing sabi ko.

"Honey..Im sorry" yun lang ang tanging nasabi nya.

"Justin,Gaano na ba kababa ang tingin mo sa'kin?"Sabay lingon sa'kanya hindi ko na sinubukan pang itago ang mga luha ko. Ayoko na itago ang nararamdaman ko."Dahil ba sa nangyari noon?"

"Hon hindi.."Diretso sa mata ang tingin nya sa'kin.

Mas lalo lang nagmalabis ang luha ko. Mas lalo lang umapaw ang mga damdaming nais magpakita sa'kanya.

"Hon"Tila nahihirapang humingang bigla nya akong kinabig na ikinabigla ko. Ikinulong nya ako sa mga bisig nya.Hindi ako makagalaw sa pagkabigla.

"Don't cry I hate to see you crying please Hon."Sa mga salitang yun upang ang pagkabigla ay mapalitan ng kapanatagan.Nasa bisig ako ng taong mahal ko.Kaya't hindi ko na napigilan ang mapaluha.
" Hindi ko iyon gustong sabihin.Hindi kita kailanman tinignan ng mababa Hon please stop crying."Inalo nya ako at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin.

Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa posisyong iyon.Isa lang ang alam ko,Ayoko na matapos pa ang oras na ito. Ayoko na umalis sa islang ito. Dahil alam kong pagbalik ko sa resort hindi sya akin. Hindi na kailanman magiging akin.

"Are you okay now?"Inilayo ako nito sa katawan nya at tinitigan ako sa mata.

Gusto ko sabihing okay ako sa pavkakayakap nya ang hindu ko alam kung okay pa rin ako matapos nya akong bitiwan.

"umum."Tumango ako.Kahit hindi ko sigurado kung ano ang mararamdaman ko kung bibitawan nya ako.

"Kain na tayo."At binitiwan na nga nya ako...

And suddenly Im lost again.

May lungkot na sumuntok sa puso ko.Pero ano pa nga ba ang magagawa ko hindi ba?Sino na b ako sa buhay ng isang Justin Perez ngayon?