Trenta'y dos.

2.1K 37 0
                                    

Honey'S POV.

Kasalukuyan akong nag-lalaro sa tablet ko.Wa akong kasama ngayon sa kwarto.

Wala kasi si K-el ngayon may binili lang sa canteen. Si Justin naman inaasikaso na yata ang paglabas ko.

Napangiti ako ng maalala ang nangyari pagkagising ko.

(((flashback)))

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata ko.Panaginip lang ba ang nangyari sa'kin?

Pero ng maimulat ko ang mata ko natakot ako ng malamang nasa hospital ako.

Hindi panaginip ang nangyari. Anong nangyari sa anak ko?Wala na ba sya?Dyos ko wag naman po.

Magpapanic na sana ako ng maramdaman kong may nakahawa sa kamay ko.

Si Justin tulog na tulog na nakayuko sa gilid ng kama ko habang hawak hawak ang kamay ko.

"Justin."Im starting to cry I don't want to hear what happened but I know I have to.

I remember the time I learn that Mikai was dead.

Ganitong ganito rin yun nawalan din ako ng malay nun at pagkagising ko wala na akong anak.

"Hmmmmm..."At unti unting nagmulat ng mata.

Ng makitang gising ako agad na bimangon at niyakap ako ng mahigpit.

Mas lalo akong natakot.

"Thank God Your okay."At niyakap ako ng mahigpit hindi ko.maiwasang tuluyang maiyak sa takot. Why he was worried this much ano bang nangyari?

"Oh."Inilayo nya ako at pinunasan ang mga luha ko sa mata."Why are you crying makakasama sa'inyo ni baby yan bawal.ka mastress especially ngayon."Nginitian nya ako lalo na ng makita nya ang biglang pagbabago ng ekspresyon ko.

"The baby was okay?"Paninigurado ko.

"Yes Hon thank God at walang nangyaring masama sa'inyo ng anak natin"At niyakap ako ng mahigpit."Lets get married next month.".Bulong nya sa tainga ko na ikinahigla ko ng husto.

"Justin?"Itinulak ko sya at tinitigan sa mga mata nya tinatanya kung nagbibiro ba sya o ano.

"Please Honey. Marry me soon.Ayokong mawala ka pa sa'kin. Natakot ako ng malaman kong isinugod ka dito. I thought mawawal kayo sa'kin. Natakot ako Honey kaya please. Marry me next month."Hindi namin tinatanggal ang pagkakatigtig namin sa mata ng isa't isa.

"Yes Justin."I cuped his face and kiis him."I will marry you."At hinalikan muli sya.

"Thank you."At niyakap ako ng mahigpit. Wala ng sasaya pa sa'kin ngayon.

"Ah Justin."May bigla akong naalalang sabihin.He needs to know this.

"Ummmm??"Yakap yakap pa din nya ako.

"Chris is not pregnant."bulong ko. Tumawa sya ng bahagya.

"I know."Malambing na bulong nya sa tainga ko.

"Paano?"

"Nung hindi tayo nag-lunch together I was with her. I found out that she's not pregnant sa ob nya mismo. Kaya naman nakipagkita ako sa'kanya. The rest was history."

"We hurt her so much kaya nya yun nagawa."Nalungkot akong isiping may nasasaktan sa relasyon naming ito ni Justin.

"I know  pero Hon she'll Get over that. Oras ang kailangan nya. Atsaka ganito naman talaga kadalasan may nasasaktan talaga tayong mga tao na hindi natin sadyang masasaktan dahil sa pagmamahal natin sa isa't isa."

In timesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon