Geçmişin Sırları

Geçmişin Sırları-27(Final)

Not:Hikaye sonundaki notu lütfen atlamayın. İyi okumalar.

Ben seninle ne yapıcam yaa? 😄

********************
Sinan'dan

Nisan Abidin'in başında bekliyordu.

"Abidin seni mi bekleyeceğim sabaha kadar. Anlat ne oldu?"

Abidin'in yüz hali değişti bir anda.

"Nisan bırak anlatmak istemiyordur. Zorlama."

"Dur hoca,anlatacağım."

Abidin Nisan'ı tuttu ve yanına oturtturdu.

"O'nu gördüm. Karnı şişti ve bebek mağazasından çıkıyordu.
Üstünde şeker pembesi bir elbise vardı. Ona her zaman yakıştırdığım bir renkti zaten."dedi

Nisan kollarını açarak Abidin'e sarıldı.

"Abidin..." dedi üzgün bir şekilde.

"Beni gördü,yanımdan geçti ama bir kere yüzüme dönüp bakmadı. Gülmedi..."
Nisan;
"Gel buraya"
diyerek Abidin'e sarıldı.

"Üzme kendini her şey düzelecek. Sen üzülürsen bende üzülürüm. Tamam mı? "

"Al şunu hoca başımdan... Yine başladı."

"Tamam tamam,alıyorum." dedim ve Nisan'ı odadan çıkardım.

7 Yıl sonra
Nisan'dan

"Egem ve Ege çabucak masaya!.."

Evett... Siz şimdi bu yedi yıl içinde olanları merek ediyorsunuzdur. Ben size kısaca özet geçeyim. Biz yani Sinan ile ben evlendik. Mutlu mutlu yaşarken. Bir anda mutluluğumuz bölündü. Sakın yanlış anlamayın kavga neyim bir şey olmadı. Ege ve Egem bir kaza sonucu hayatlarını kaybettiler. Onları kaybetmenin şokunu zar zor üzerimizden attık. Onların vefatinden bir yıl sonra hamile olduğumu öğrendik. Hemde ikiz. Biri kız biri erkek. İkiside birbirinin tam tersi ama huy olarak. Geri kalan bütün fiziksel özellikler falan hep aynı. Bunun üzerine çocuklar doğduktan sonra Egem ile birbirimize verdiğimiz sözü tutmak ve onları hep hatırlamak üzere çocuklarımıza 'Ege ve Egem' isimlerini koyduk. Her ne kadar Egem o sözü tutamasada olsun ne yapalım? Kader.

"Geldik anne!" Diyerek çocuklar masaya oturdu. Bende onlar gelince çorba tenceresinin başına geçmiştim ki bir şey fark ettim. Sinan hâlâ gelmedi.

"Hayatım hadi gel artık.!" Diyerek onu çağırdım. Hâlâ gelmediği için yanına gidecekken belimde hissettiğim kollar sayesinde olduğum yerde durdum.

"Geldim birtanem." Diyerek yanağımı öptü ve masadaki yerini aldı. Bende servis işini bitirince oturdum ve güzel bir akşam yemeğine daha başladık.

Yazardan

Onlar güle oynaya yemeğini yerken hani eski zaman filmlerinde olur ya... Aile yemek yerken konuşmaları duyulmaz ama o anki mutlulukları filmin sonundaki küçük dairede yok olarak gösterilir ve film biter. Onlarda şu an öyle. Hikayeleri mutlu bir sonla bitti.

                                                        THE END!

**********************
Arkadaşlar güzel bir final yapmak istedim. İnşallah beyenirsiniz. Biraz kısa oldu ama affedin.
Bu arada yeni bir hikaya ile yakında yeniden sahalara döneceğim.