Kabanata 31

1.9K 88 31
                                    

Kabanata 31









"Alam mo ba ang kahihinatnan nitong pinaggagagawa mo ha, Anya? What are you even thinking ha? Or...quite, are you even thinking? Ha? Alam mo bang malaki na namang gulo itong ginagawa mo!" Pagalit na tono ni Kuya Ethan ng maabutan ako nito papalabas ng Popoy's na dahilan para hilain niya ako papasakay sa kanyang magarang sasakyan at patakbuhin ito ng napakabilis.



Tiningnan ko siya ng masama. "Sa tingin mo ba hindi ko naisip ang lahat ng ito? Ganoon ba, Kuya Ethan? Ang tingin mo sa akin ay parang Santo na bawal na magkamali pero hindi eh, basura lang pala ang tingin mo sa akin? Kung magalit ka dyan, para namang mangyayari ang kinakatakot ninyo ng Pamilya mo?! Aba, hindi! Magsasaya at magdidiwang pa kayo dahil sinabi ko naman sa inyo na aalis na ako kina Mamita!" I retaliate with the same intensity of his eyes that gawking me.







"Okay, nandito na tayo sa kung ano ang dapat nating gawin, Anya...because I swear na kapag nalaman ito nina Daddy—" Mabilis ko siyang sinansala.














"So these is the answers from you that I want to use to avoid too because it is not helping me Kuya Eth..." Umiling pa ako. "It is not helping me to grow and to understand more things..."



I can hear Kuya Ethan's tension of his muscles as he stepped deeper in his gas. "Because you are shutting us down!"






Umiling ako athm hindi ako makapaniwala sa sinabi nito. "Did I hear something, Kuya Ethan or it is just me?"







"What?" He asked.



I looked at him flatly. "Yung tinutukoy mong shutting us down? Really? Hindi ko akalain na shina-shut down ko na pala kayo sa buhay ko? Saan mo nakuha ang impormasyon na iyan nang masapok ko?" Natawa ako ng mahina. "Me? Shutting you all down?"

"Stop the mocking tone of yours, Anya. I'm driving..." Aniya.

"Oh, yes. Kuya. You are driving and you are so very mad. At ano? Matatakot na po ba ako niyan sa'yo?" Hindi siya nagsalita. Nagpatuloy ako. "Alam mo, —Alam mo ba Kuya Ethan, nang dumating ako sa buhay niyo, habang lumalaki ako ay parang 90 degrees ang pagkamuhi ng Pamilya Hudgens sa akin...tapos, tapos, si Miguel at Ako. Kaunting pagkakamali ko lang ay lahat na isusumbat na ninyo...at umabot sa 160 degrees... Ngayon? Si Miguel at Cassie, naging sila na hindi ko namamalayan... Pinaglaban ko lang naman ang akin pero ang pagkamuhi niyo ay umabot na ng 360 degrees. Duon...duon, duon ko nalaman na tinalikuran niyo na pala ako..." Napangiti ako sa tuwing nagpa-flashback sa akin ang nangyari.












Ang mga masasakit at nakakahiyang pangyayari sa buhay ko kamakailan lang na nangyari...wala akong makapitan kasi kasalukuyan akong affiliate sa Manila kung saan ilang klase ng trabaho ang pinasukan ko para may matustusan ako sa pang araw-araw na kahit papaano. Alam niyo na iyon, hindi ba? At ang pinakamahirap ay iyong habang pinaggagalitan ka ng Head Nurse kasi para kang timang lang habang nag a-assist sa E.R. pero wala doon ang isip mo kung hindi sa mga nababasa at nakikita mo na kung saan sinasampal ka na pala ng katotohanan na kailanma'y hindi na mabubuo ang panganap ninyo na binuo niyong dalawa kasi ang kalahati nito ay wala na...at iyon ay si Miguel...












Iyong lalaking Apo ni Mamita ngayon na nasa Hacienda, nag iisang bubong lang kami natutulog, palagi ko siyang nakikita at nasasalubong, iyong pinapakitaan niya ako ng maganda ngayon? Iyong parang ang sweet sweet nito sa akin...tapos parang pinaparamdam nito na nagseselos siya tungkol kay Xander ay siya din pala na lalaki na nangwasak sa mga Pangarap ko? Prinsipyo ko at maging ng aking Pagkatao.











Akin KaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon