My Bestfriend, My RIVAL

MY BESTFRIEND, MY RIVAL <50>

[A/N: Sa lahat po ng sumuporta ng MBMR, labis po akong nagpapasalamat ng dahil sa, 6K na po yung reads and still counting, 900+ votes and still counting din :) salamat po ^ - ^]

***

Candice Leindra's POV

"Ano? Is this the end? Hanggang dito nalang ba?" I asked him

My tears fell down to my cheeks...

Di ko inaasahan, pagkatapos pala ng saya ng nakaraang araw, ito pala ang kapalit...

Sabi ko na nga ba eh. Walang forever

[A/N: Sorry na 😂bitter si Author 😭😂👌 de charot lang po]

"ANO SUMAGOT KA!!" I rudely shout at him

Umiwas siya ng tingin sakin, I knew it, gagawain niya talaga

I give him a painful smile, "So, ayan na pala ang desisyon mo, its fine with me. Ikakasaya mo naman diba?" Sabi ko at tinalikuran siya

Hinawakan niya ang kamay ko, "Saan ka pupunta?" Aniya

"BITAWAN MO AKO!" irita kong sabi

"Pero-"

"SABI NANG BITAWAN MO AKO EH!"

Agad naman niya akong binitawan, kaya agad naman akong tumakbo palayo sakaniya.

I hate him for doing this...

I really hate him from now on....

***

Dorothy's POV

"PUTANG INA! ASAN NA SI DK?! MALAPIT NA ANG FLIGHT NAMIN! DI PWEDENG MAWALA SIYA!" sigaw ko sa mga tauhan ko dahil sa napansin kong nawawala na si DK ng dalawang araw

"Ma'am! Nahanap na po siya, nasa resort po siya sa Batangas" ani ng isa kong tauhan.

Dali-dali kong kinuha ang bag ko at saka tinawag ang iba kong tauhan, "Ano pa ang hinihintay niyo?! Tara na pupunta na tayo ng Batangas!" Inis kong sabi

Agad namang nagsikilos ang mga tauhan namin at umalis na kami papuntang Batangas

***

Candice Leindra's POV

Patuloy ang pag-agos ng mga luha ko habang tumatakbo ako. Wala na akong pakialam kung saan man ako mapadpad, gusto kong mapag isa! Gusto kong lumayo hanggang sa walang makakakita sakin.

"Bakit ganito ang nangyayari sakin? May nagawa ba akong mali?" Tuloy kong pagtatanong sa sarili ko

"Kung meron man? Ano? Bakit sa lahat ng parusa? Bakit ito pa?"

'I'll promise that I will be with you'

'Everything will be alright'

'I will be yours'

TANGINANG PANGAKO! ANO? MAGPAPAKATANGA NANAMAN AKO? NAKAKASAWA NA

Ito ulit ako, umiiyak sabay ng pag bagsak ng malakas na ulan

"BAKIT LAHAT NALANG?!" sigaw ko sa gitna ng kalsada

"BAKIT?!"

Nanginginig ang mga kamay ko dahil sa galit na nararamdaman ko

Saan na ako pwedeng pumunta?

Although I don't know kung saang lupalop na ako napadpad

But the moment a while ago still remain at my mind...

Unti-unti muli pang lumalakas ang ulan. Tuloy padin ang pag-iyak ko. Naglalakad sa gitna ng kalsada, di alam kung saan na pupunta.

Nagugulong isip...

Nabibiyak na sa pira-pirasong puso...

Ang madedescribe ko sakin ngayon, I'm the girl who want to be loved by the man who breaks my heart

Our happy memories still popping in my mind, kaya mas lalong gumugulo ang pag-iisip ko.

Until sa, I stepped in a cliff.... And there, I passed out....