TILSIM

12.Bölüm (M*-*)

YN: Herkese merhaba. aslında hafta sonu bölüm yayınlamama kararı almıştım. lakin hafta içi sağlığım ile ilgili yaşadığım tatsızlık dolayısı ile bölüm yayınlama fırsatım olmamıştı. hala iyi değilim, yine de bekletmek istemedim. umarım bu bölümden keyif alırsınız. 

Beğeni +25 - Yorum +25

Keyifli okumalar.

******-----******

Jongin, Sehun'un başındaki yarayı görünce elini uzattı. Ama Sehun kendisini geri çekince, eli havada asılı kaldı.

"Başına ne oldu? Sen iyi misin?"

Bunu sorarken, sesinden endişeli olduğu hissediliyordu. Sehun, burnundan ufak bir nefes verip ona baktı.

"Önemli bir şey değil."

Tekrar ayağa kalkıp camın önüne yaklaştı. Bir şeyler söylemek istediği çok belliydi. Yine de dilinin ucuna gelen her şey sessizliğe bürünüyordu.

"Sehun bir şey mi oldu?"

"Hayır, bir şey olmadı."

Ellerini pantolonunun ceplerini sokup, Jongin'e doğru döndü. Kafasını toparlamaya çalışıyordu.

"Gerçekten burada olduğunu söylemeyecek misin?"

"Söylediğimi sanıyordum. Seni görmeye geldim. Ama istemiyorsan gidebilirim."

"Gitmeni istemiyorum Sehun. Sadece bir şeyler söyleyecekmiş gibi duruyorsun. Seni rahatsız eden bir şey mi var?"

"Aslında bende tam olarak bilmiyorum."

"Bilmiyorum derken? Seni gerçekten anlamıyorum."

Sehun, durup öylece ona baktı. Jongin, bir anlığına onun kendisine bakarken gözlerinin ışıldadığına yemin edebilirdi.

"Senden tek bir şey istesem, benim için yapar mısın?"

Jongin'in kalbi nedensiz bir heyecanla hızlanırken, sakin kalmak için kendisini zorladı. Netice de istediği şey heyecan yapmasını gerektirmeyen bir şey de olabilirdi.

"Nedir?"

"Bu gece benim olur musun?"

Bunu o kadar büyük bir içtenlikle istemişti ki, Jongin olumsuz bir şekilde düşünmek şöyle dursun aklından bile geçirmemişti.

Kalbinin boşuna hızlanmadığını şimdi daha iyi anlıyordu. Yine de nedenini merak etti.

"Bunu neden istiyorsun?"

Sehun içini çekip, Jongin'in gözlerinin içine baktı. Nedenini bilmek istemek en doğal hakkıydı.

"Bunu seni son görüşüm ve son isteğim olarak varsay lütfen."

Jongin, aniden ayağa kalkıp yanına geldi. Ondan bu tip şeyler duymaktan hoşlanmamıştı.

"Bu şekilde konuşma lütfen. Sanki bir daha hiç görüşmeyecekmişiz gibi."

Sehun, onun bu söylemine istemsizce tebessüm etti. Çünkü kendisine evet demese de, aralarındaki bu durumu kabullenmiş ve hatta sahipleniyormuş gibi söylemişti.

"Görüşecek miyiz peki?"

Jongin'in yüzünü avuçlarının arasına aldı. Odanın loş ışığı altında, Jongin'in gözlerinin içine derin bir şekilde baktığında, Jongin o an sadece onun kollarının arasında olmak istediğini kesinlikle anlamıştı.