TILSIM

4.Bölüm

Jongin müzik setinde çalan şarkıya tempo tutuyor, bir yandan da çektiği resimlerin yer aldığı dergileri inceliyordu. O anda aklından Suho'yu aramak geçince, eli sehpanın üzerine bıraktığı telefona gitmişti.

Telefonu alıp numarayı tuşlamıştı tuşlamasına ama kulağına dayayacağı sırada, bir anda dikkati dağılmıştı.

Kendisine engel olamayarak, telefonu aldığı yere geri bıraktı. Oturduğu yerden kalkmış ve balkona çıkmıştı.

Karşı dairenin perdeleri, esen rüzgâr yüzünden açılmıştı. Bu yüzden onu net bir şekilde görebiliyor ve izleyebiliyordu.

Sehun'un üzerinde siyah, üst bedeninde ki kasları cömertçe ortaya çıkartan bir tişört ve gri bir kot pantolon vardı. Ayakta durmuş elinde tuttuğu dosyayı, kaşları çatık bir şekilde inceliyordu.

Jongin, onun yalnız olmadığını, yanına gelen şahsı görünce anlamıştı. Onu görür görmez tanımıştı. Bu o motorunu izinsiz tamir eden adamdan başkası değildi.

Bu bir tesadüfse, oldukça tuhaf olduğu da su götürmez bir gerçekti.

Son zamanlarda yaşadığı tuhaf olaylara birisi daha eklenerek, İlgiyle Sehun'u izlemeye başladı.

Sehun ile Chanyeol kendi aralarında konuşurlarken, henüz izlendiklerinin farkında bile değillerdi.

"Onu arayıp sordun mu? Yola çıkmış mı?"

Sehun, dosyaları incelemeye o kadar çok odaklanmıştı ki, Chanyeol'ün karşı dairede ki izinsiz seyircilerini görüp, kendi kendine güldüğünü bile fark etmemişti.

"Seninle konuştuktan hemen sonra yola çıkmış. Bu arada gözlerini sana dikip, bakan meraklı bir izleyicimiz var."

Sehun, kafası meşgul olduğundan, Chanyeol'ün söylediğini anlamamıştı.

"Ne?"

Chanyeol, Sehun'un kolunu dürtüp başıyla karşı dairenin balkonunu işaret etti. Sehun, kafasını kaldırıp, Chanyeol'ün işaret ettiği yere aniden bakınca, Jongin'i gördü.

"Taşınalı fazla olmamasına rağmen, hemen hayran edinmişsin."

Chanyeol, Sehun'la uğraşma fırsatını kaçırmak istemeyerek seslice gülmüştü.

Sehun, pencereye doğru yaklaştı. Jongin, yakalanmanın verdiği panikle, az önce Sehun'u izlemeye dalmışken, oturup kaldığı koltuktan hızlıca kalkarak, yine panikle içeriye kaçmaya çalışmıştı.

Fakat hesap etmediği bir şey vardı. O kadar çok paniklemişti ki, köşede duran üzerinde yetiştirdiği bitkileri koyduğu ahşap banka sertçe çarptı ve acıyla yere düştü.

Sehun ile Chanyeol hiç tereddüt bile etmeden, onun düştüğünü görüp balkona çıkmışlardı. Birbirlerine baktılar. Chanyeol'ün yüzünde yine muzip bir gülümseme vardı.

"Ne yaptın da onu bu kadar korkuttun?"

"Saçmalama Chanyeol. Yürü içeri gir, daha bir sürü işimiz var."

Chanyeol'ün cevap bile vermesini beklemeden, sinirle içeri girdi. Çocukluk arkadaşı Chanyeol'de her zaman ki rahatlığıyla peşinden gitti ve salonun kapısını kapatarak, perdeleri çekti.

Jongin, yaptığı paniğe sebep, hâlâ yerde yaşadığı acı yüzünden kıvranıyordu. Ayağa bile kalkamamıştı. Canı çok yanıyordu. Yerde yatarak, on dakika boyunca acısının hafiflemesini bekledi.