BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN

ตอนที่ 6 : อวสานวิญญาณผีเชลยศึก

จองกุกยกมือเสยผมหน้าม้าเปียกชื้นที่ตกลงมาปรกหน้า เปิดประตูเข้าไปในร้านสะดวกซื้อที่มีคนหนาแน่นมากกว่าปกติ เขาเพิ่งวิ่งฝ่าสายฝนจากป้ายรถเมล์มายังร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใกล้เคียง เพราะหลังจากที่ส่งรุ่นพี่ไอยูขึ้นรถแท็กซี่แล้ว ฝนก็กระหน่ำตกลงมาราวกับฟ้ารั่ว เขายืนหลบฝนที่ป้ายรถเมล์อยู่เกือบชั่วโมง และเมื่อเห็นว่าฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตก เลยตัดสินใจวิ่งฝ่าพายุฝนตรงมายังร้านสะดวกซื้อ ตอนนี้ทั้งเสื้อและกางเกงเลยเปียกโชก

จองกุกเดินไปทั่วร้านสะดวกซื้อ สอดส่องสายตาหาสิ่งที่ต้องการ และเมื่อเห็นร่มที่แขวนอยู่ตรงราวของชั้นวางสินค้าก็เดินตรงไปยังชั้นนั้นทันที พลางหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาซอกจิน เพราะก่อนหน้านี้ติดฝนอยู่ด้านนอกเลยไม่ได้รับสายที่ซอกจินโทรเข้ามา

ถึงจะไม่ได้หัวดีอะไรมากมาย แต่เขาก็รู้ว่าการหยิบโทรศัพท์ออกมาใช้งานท่ามกลางพายุฝนนั้น ไม่ต่างอะไรจากการทำตัวเป็นสายล่อฟ้าซักนิด

คิ้วของจองกุกขมวดเข้าหากันเมื่อได้ยินเสียงระบบบอกให้เขาฝากข้อความทิ้งไว้ให้เจ้าของเบอร์ เขาหยิบร่มสีดำและสีชมพูจากชั้น เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์คิดเงินขณะพยายามโทรหาซอกจินกลับไปอีกครั้ง แต่ก็มีแค่เสียงระบบตอบรับตอบกลับมาอีกเช่นเคย จองกุกเลยเปลี่ยนช่องทางการติดต่อโดยการส่งข้อความไปหาแทน

PinkJIN: จองกุก กลับบ้านได้รึเปล่า อย่าตากฝนนะ

"หายไปไหนของเขา" จองกุกพึมพำเมื่ออ่านข้อความที่ซอกจินส่งมาให้เมื่อเกือบชั่วโมงที่แล้ว

JK: ทำไมไม่รับสาย

เขายืนรอข้อความตอบกลับ แต่เวลาผ่านไปซักพักอีกคนก็ยังไม่อ่านข้อความเขาด้วยซ้ำ รอต่ออีกซักพักจองกุกก็ตัดสินใจเดินออกจากร้านสะดวกซื้อ กางร่มฝ่าสายฝนเดินตรงไปทางคณะของซอกจิน