เหมือนสติซอกจินหลุดไปชั่วขณะ เขาเอาแต่นิ่งค้าง ทำอะไรไม่ถูก ใจเต้นรัวด้วยความสับสน และพอสติที่หายไปกลับคืนมาเขาก็ผลักแทฮยองออกจากตัวทันที ซอกจินแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาทำสีหน้ายังไง รู้แค่ว่าตอนนี้ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก เขารีบคว้ากระเป๋าแล้วเปิดประตูลงจากรถ ได้ยินเสียงแทฮยองไล่ตามมาด้านหลังแต่เขาไม่ได้หันไปมอง กลับเร่งฝีเท้าเข้าไปในตัวอพารต์เมนต์จนกระทั่งเข้ามาในลิฟต์ถึงได้หายใจหอบออกมา
ซอกจินเอนหลังพิงผนังลิฟต์ สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ช้า ๆ เพื่อลดความตื่นตกใจที่กำลังแล่นไปทั่วร่าง
เขาตกใจ ตกใจมากที่จู่ ๆ แทฮยองก็จูบแบบนั้น
เขาไม่ได้นึกรังเกียจสัมผัสของแทฮยอง แต่วินาทีที่ริมฝีปากของแทฮยองแนบสัมผัสกับริมฝีปากของเขา หน้าของจองกุกกลับผุดขึ้นมาในหัว
ใบหน้าของน้องชายต่างสายเลือดที่เขาหลงรักมานานทำให้จิตใจส่วนหนึ่งปฏิเสธสัมผัสของแทฮยองจนเผลอผลักอีกคนออก เขาไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองเหมือนกัน รู้แค่ว่าจูบของแทฮยองไม่ได้ทำให้เขาเคลิ้มหรือรู้สึกใจเต้น แต่มันทำให้เขาตกใจ และทำให้เขานึกถึงสัมผัสแบบเดียวกันของใครอีกคนที่แสนจะเลือนรางในความทรงจำ
'ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนพี่จูบผม พี่บอกรักผม แต่ตอนนี้กลับไปเข้าข้างมัน! ยอมให้มันกอด ยอมให้มันจับมือ!;
คำพูดของจองกุกที่ยังคงจำได้ขึ้นใจวาบเข้ามาในห้วงความคิด เหมือนว่าร่างกายและจิตใจเขาต่อต้านจูบของแทฮยองโดยอัตโนมัติ เพราะมันโหยหารสจูบของคนคนเดียวเท่านั้น
รสจูบของคนที่เขาไม่ควรคิดเกินเลยด้วยอย่างจอนจองกุก
ซอกจินยืนนิ่งอยู่หน้าประตูห้อง กำลังบอกตัวเองให้มีสติเตรียมตัวเผชิญหน้ากับจองกุก บอกตัวเองว่าอย่าเผลออ่อนไหวอะไรกับจองกุกอีก แต่เหมือนสติที่เพิ่งแตกกระเจิงไปทำให้เขารวบรวมสติได้ไม่ได้ดีนัก ซอกจินสะดุ้งเมื่อเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋าสั่น เขากดตัดสายทิ้งทันทีเมื่อเห็นว่าแทฮยองโทรเข้ามา ก่อนจะกดปิดเครื่องเป็นการตัดการสื่อสารกับอีกคน เขายังไม่พร้อมจะคุยกับแทฮยองตอนนี้ เรื่องที่เกิดขึ้นมันรวดเร็วจนเขาตั้งตัวไม่อยู่ และมันกำลังทำให้เขาสับสนกับความรู้สึกตัวเองจนหัวแทบระเบิด
YOU ARE READING
BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN
Fanfictionคิมซอกจินผู้คลั่งไคล้และเอ็นดูน้องชายอย่างจอนจองกุกสุดหัวใจ แต่น้องชายสุดหล่อกลับรำคาญพี่ชายเงอะงะคนนี้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
