BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN

ตอนที่ 14 : มีพี่ชายซื่อบื้อก็ต้องปกป้อง

ซอกจินเพิ่งได้รับข้อความที่จองกุกส่งมาตอนกำลังเดินออกจากสถานีรถไฟใต้ดิน เพราะตอนอยู่ในรถไฟคนเบียดกันมากจนเขาไม่สามารถล้วงโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมาเล่นฆ่าเวลาได้ เขาต่อสายหาจองกุกทันทีที่เดินพ้นออกจากตัวสถานี กังวลว่าตอนนี้เด็กร่วมห้องจะได้กินอะไรแล้วยัง เพราะจองกุกส่งข้อความหาเขาตอนสองชั่วโมงก่อน ไม่รู้ว่าตอนนี้จองกุกจะยังรอให้เขากลับไปทำอะไรให้กินอย่างที่ส่งมาบอกในข้อความอยู่ไหม

'อยู่ไหน'

ถือสายรอไม่นานน้ำเสียงนิ่ง ๆ ของจองกุกก็ดังมาจากปลายสาย ซอกจินเดินเบียดผู้คนบนทางเท้าแล้วเลี้ยวเข้าไปที่ซุปเปอร์มาเก็ตขนาดเล็ก หยิบตะกร้าหน้าร้านเดินตรงไปที่บริเวณขายของสดพลางคุยกับคนในสายไปด้วย

"พี่เพิ่งออกจากสถานี กำลังแวะซื้อของไปทำอะไรให้นายกิน นายกินอะไรแล้วยัง รอแปปนะ อีกครึ่งชั่วโมงคงถึงห้อง"

'รีบมา ผมรออยู่'

สายถูกตัดไปทันทีที่อีกฝ่ายพูดจบ ซอกจินอดจะแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมคนที่มักเมินอาหารที่เขาทำ วันนี้ถึงได้อยากให้เขาทำอาหารให้กิน แต่ก็ไม่มีเวลาให้คิดมากนัก ซอกจินรีบหยิบของสดใส่ตะกร้าแล้วเดินไปจ่ายเงิน เพราะกลัวว่าจองกุกจะรอนานเลยรีบเร่งฝีเท้าเดินตรงไปยังอพาร์ตเมนต์ทันทีหลังจากที่ซื้อของเสร็จเรียบร้อย

เสียงเปิดประตูห้องเรียกความสนใจจากคนที่กำลังนอนเล่นเกมอยู่บนโซฟา จองกุกหันไปมองทางประตูก็เห็นพี่ชายร่วมห้องหอบหิ้วของมาเต็มไม้เต็มมือ เขาลุกจากโซฟาตรงไปช่วยอีกคนถือของพร้อมบ่นคนแก่กว่าไปด้วย

"ทำไมอ่านข้อความผมช้า ส่งไปตั้งแต่หกโมงเย็น มาอ่านเอาตอนจะสองทุ่มเนี่ยนะ"

"ก็ไม่ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลยนิ" ซอกจินบอก วางของในมือลงบนโต๊ะ หยิบผ้ากันเปื้อนมาสวม หันไปมองจองกุกที่นั่งทำหน้าบึ้งมองเขาอยู่ "ใครจะคิดล่ะว่านายจะรอให้พี่ทำอะไรให้กิน ไม่ต้องมาทำหน้าบึ้งใส่พี่แบบนั้นเลยนะ ทีหลังถ้าด่วนมากก็โทรมาสิ แล้ววันนี้นึกครึ้มอะไรอยากกินอาหารฝีมือพี่ นายบอกว่าพี่ทำไม่อร่อยไม่ใช่เหรอไง"