ซอกจินมองจองกุกด้วยแววตาหวาดหวั่นหลังจากเอ่ยปากบอกความสัมพันธ์ในอดีตระหว่างเขากับผู้ชายอีกคนให้จองกุกรับรู้ จองกุกยังคงเอาแต่นิ่งเงียบและส่งสายตาน่ากลัวมองแจฮวาน ท่าทางนิ่งเงียบของน้องชายต่างสายเลือดเหมือนระเบิดเวลาที่กำลังรอจังหวะระเบิดความน่ากลัวออกมา
"แฟนนายเหรอ?" แจฮวานเอ่ยทำลายความเงียบ สบมองเด็กหนุ่มที่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรมองมาที่เขา ก่อนจะหันไปเลิกคิ้วมองซอกจิน
"เอ่อ.." ซอกจินได้แต่อ้ำอึ้งเพราะไม่มั่นใจว่าตอนนี้เขากับจองกุกอยู่ในสถานะนั้นรึเปล่า ดังนั้นซอกจินเลยบอกความสัมพันธ์อีกรูปแบบของเขากับจองกุกไปแทน "นี่จอนจองกุกน้องชายฉัน"
แต่เหมือนว่าคำพูดของซอกจินจะเป็นตัวกระตุ้นให้ระเบิดเวลาอย่างจองกุกทำงานเร็วขึ้น เพราะทันทีที่ได้ยินพี่ชายต่างสายเลือดเอ่ยปากบอกผู้ชายในอดีตว่าเขาเป็นแค่น้องชาย จองกุกที่โดนอารมณ์โกรธครอบงำอยู่ก็ออกแรงกระชากซอกจิน พร้อมกับเอ่ยสั่งเสียงห้วน
"กลับบ้าน!"
จองกุกไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าคนที่เขากระชากให้เดินตามมาจะเจ็บรึเปล่า เขาเอาแต่เร่งฝีเท้าเดินตรงไปที่สถานีรถไฟ มือยังคงกำข้อมือของคนที่นึกโกรธอยู่แน่น และสติพร่าเลือนที่ถูกความโกรธครอบงำก็กลับคืนมาเมื่อได้ยินเสียงร้องของคนเป็นพี่
"อ๊ะ!" ซอกจินเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ตรงข้อมือ เขาได้แต่เดินปิดปากเงียบตามจองกุกมาตลอดทาง แม้จะเจ็บที่โดนกระชาก แต่ซอกจินก็ไม่กล้าเอ่ยปากบอกจองกุกหรือกระชากข้อมือออกจากมือแกร่ง เพราะคราวนี้เขารู้ว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด เขาเข้าใจว่าทำไมจองกุกถึงโกรธ คนทำผิดเลยได้แต่ก้มหน้าเงียบมาตลอดทาง แต่เหมือนว่าแรงบีบที่ข้อมือจะแรงขึ้นเรื่อย ๆ พอมาถึงสถานีรถไฟที่จองกุกกำลังลากเขาเดินลงบันได ซอกจินก็ทนความเจ็บไม่ไหวจนเผลอร้องออกมา
YOU ARE READING
BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN
Fanfictionคิมซอกจินผู้คลั่งไคล้และเอ็นดูน้องชายอย่างจอนจองกุกสุดหัวใจ แต่น้องชายสุดหล่อกลับรำคาญพี่ชายเงอะงะคนนี้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
