"พี่ซอกจิน"
คนถูกเรียกชะงัก เบิกตามองเจ้าของเสียงเรียกที่ไม่คิดว่าจะมาอยู่ตรงนี้ได้ จองกุกยืนอยู่ตรงหน้าซอกจินด้วยใบหน้าที่ชัดเจนมากว่ากำลังไม่สบอารมณ์
"จองกุก มาอยู่นี่ได้ไง"
จองกุกไม่ตอบคำถาม แต่กลับฉุดข้อมือซอกจินที่ยืนอยู่ข้างแทฮยองมาทางตัวเอง
"ทำอะไรน่ะ จองกุก!" ซอกจินเอ็ด มองจองกุกอย่างไม่เข้าใจ
"ขอตัวพี่ซอกจินแปป" จองกุกไม่ตอบอะไรซอกจินอีกเช่นเคย แต่หันไปพูดกับแทฮยองแทน ยังไม่รอให้แทฮยองตอบอะไรเขาก็ลากซอกจินออกมาอีกทาง
"เดี๋ยวพี่มานะ" ซอกจินหันไปบอกแทฮยอง ก่อนจะก้าวเท้าตามจองกุกไป มีหลายครั้งที่เกือบล้มเพราะคนที่ฉุดข้อมือออกแรงดึงจนแทบจะลากเขา
"จะพาพี่ไปไหน พี่เจ็บนะ เดินช้า ๆ หน่อยสิ"
จองกุกหยุดเดินเมื่อลากซอกจินห่างออกมาจากร้านอาหารญี่ปุ่นพอสมควร หันไปมองคนเป็นพี่แล้วยอมปล่อยข้อมือเมื่อเห็นว่าซอกจินกำลังเบ้หน้า
"ตกลงว่ามีอะไร ทำไมลากพี่มาแบบนี้ แล้วจู่ ๆ โผล่มาได้ยังไง" ซอกจินถามรัว เอามืออีกข้างถูข้อมือที่มีรอยแดง
"มาซื้อเสื้อผ้า" จองกุกตอบ "นั่งกินไอติมอยู่แล้วเห็นพี่ ที่ลากมาเพราะจะให้มาช่วยซื้อเสื้อผ้า"
"ห้ะ?" ซอกจินเลิกคิ้ว "แค่จะให้พี่มาช่วยซื้อเสื้อผ้าเนี่ยนะ แล้วทำไมต้องลากมาแบบนี้ด้วย บอกกันดี ๆ ก็ได้"
"ถ้าบอกดี ๆ จะยอมมาเหรอ ก็พี่โกรธผมอยู่"
"เลยใช้กำลังบังคับพี่?"
"อือ"
ถ้าไม่ติดว่ากลัวอีกคนจะเจ็บ ซอกจินก็อยากจะซัดหน้าจองกุกแรง ๆ ซักครั้ง มีอย่างที่ไหนกันรู้ว่าเขาโกรธ แต่อยากให้เขาช่วยก็ใช้กำลังบังคับ แทนที่จะมาขอโทษแล้วมาขอร้องกันดี ๆ
BẠN ĐANG ĐỌC
BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN
Fanfictionคิมซอกจินผู้คลั่งไคล้และเอ็นดูน้องชายอย่างจอนจองกุกสุดหัวใจ แต่น้องชายสุดหล่อกลับรำคาญพี่ชายเงอะงะคนนี้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
