"จองกุก ทำไมไม่กินซุปที่พี่ทำไว้ให้ล่ะ"
"ไม่หิว"
"งั้นกินคุกกี้ไหม พี่เพิ่งอบเสร็จเลย"
"ไม่เอา ไม่ชอบกินขนม"
"อ่า..ลืมไปเลยว่านายกำลังเล่นกล้ามอยู่คงกินพวกขนมไม่ได้ งั้นกินอกไก่กับสลัดไหม เดี๋ยวพี่ทำให้"
"ไม่"
คิมซอกจินถอนหายใจ เท้าคางมอง จอนจองกุก ที่กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมในโทรศัพท์อยู่ด้วยใบหน้าผิดหวัง มองถ้วยซุปเย็นชืดที่เขาอุตส่าห์ตื่นมาทำให้อีกคนแต่เช้าแล้วก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา เพราะจองกุกไม่แตะต้องซุปนั้นซักนิด แถมยังทำให้เขาเจ็บใจมากกว่าเดิมด้วยการเลือกที่จะกระดกโปรตีนรสชาติห่วยแตกเป็นมื้อเช้า แทนซุปกิมจิที่เขาตื่นมาเคี้ยวตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ทันจะขึ้น
ถ้าไม่ติดว่ากลัวใบหน้าหล่อเหลาของจองกุกจะเสียโฉม บอกเลยว่าเขาจะเอาซุปกิมจิไปอุ่นให้ร้อนจัดแล้วสาดใส่หน้าไอ้เด็กใจร้ายทั้งหม้อเลยทีเดียว
"จะไม่กินอะไรหน่อยเหรอ" ซอกจินยังคงไม่ละความพยายาม ถามออกไปด้วยน้ำเสียงลังเล "โปรตีนกับวิตามินอัดเม็ดที่นายกิน มันไม่เห็นจะเหมือนอาหารคนตรงไหนเลย"
จองกุกละสายตาออกจากหน้าจอ ส่งสายตาเรียบนิ่งมองซอกจินอย่างเบื่อหน่าย "ถ้าหิวเดี๋ยวหาอะไรกินเอง" พูดจบก็ก้มหน้าจดจ่ออยู่กับหน้าจอโทรศัพท์เช่นเคย ไม่ได้สนใจใครอีกคนที่ทำหน้าบูดอยู่ซักนิด
ซอกจินกำลังคิดว่าจะล่อลวงให้จองกุกแตะต้องอาหารที่เขาทำด้วยความรักความห่วงใยยังไงดี แต่ยังไม่ทันที่จะคิดออก จองกุกก็ลุกพรวดเดินไปหยิบกระเป๋าที่แขวนไว้สะพายพาดบ่า หันมาตะโกนบอกว่า "วันนี้กลับดึก ไม่ต้องโทรตาม" แล้วก็เปิดประตูเดินออกไปจากห้องทันที ทิ้งให้ซอกจินได้แต่นั่งเกาหัวแกรก ๆ อย่างงงงวย
ESTÁS LEYENDO
BTS FANFICTION : พี่ชายน่ารำคาญ KOOKJIN
Fanficคิมซอกจินผู้คลั่งไคล้และเอ็นดูน้องชายอย่างจอนจองกุกสุดหัวใจ แต่น้องชายสุดหล่อกลับรำคาญพี่ชายเงอะงะคนนี้ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด
