The Hungergames - Sky

Hoofdstuk 9

Capitool

Het lijkt alsof ik vastgevroren ben aan het bankje. In de wachtruimte is het steenkoud en ik verroer geen vin. Melissa is net naar binnen gegaan en ik kan alleen maar gespannen staren naar de lamp boven de deur. Timmy is al geweest en als het goed is zit hij al in zijn appartement.

Tijdens de lunch was de sfeer gespannen. Niemand zei iets en iedereen keek óf heel geïnteresseerd naar zijn bord óf probeerde iets van de uiensoep naar binnen te werken. Zelfs Dragon maakte geen grappen, terwijl hij alle trainingen al aan het praten was over de zogenaamde stripsessie die hij zou uitvoeren. Niet dat hij dat echt gaat doen. Hij gaat vast iets met vechten, pistolen of zwaarden doen. Hij is al vanaf zijn vijftiende jaar getraind tot vredesbewaker, dus hij kent nogal wat trucs.

Ik ben tijdens het wachten aan het bedenken wat ik ga doen. Ik denk dat ik ga sprinten en een paar vishaken ga maken. Dan ga ik die vishaken in poppen werpen. Hopelijk krijg ik een hoog cijfer ervoor, maar ik ben er wel goed getraind voor. Ik denk niet dat ik hoger ga halen dan Melissa, of Sera, of Mick, of Timmy en zeker niet hoger dan Dragon. Dragon is jaren getraind voor dit, al was ik er niet zeker van dat hij zich aangeboden had. Melissa was ook al zeker van wat ze gaat doen en dat was ook al overduidelijk. Natuurlijk gaat Melissa katapult schieten, ze kan dat hartstikke goed. En Sera gaat messen werpen, waar ze zoveel beter in is dan ik. Sera kan ook heel goed klimmen, in bomen, op rotsen, zelfs in een klimopgordijn. Mick is gewoon zo'n typische Beroepstribuut, talentvol in alle wapens, niet onhandig en waarschijnlijk komt hij snel aan voedsel. En dan Timmy, Mick en Timmy zijn een onverslaanbaar duo. Ze doen alles samen en verslaan iedereen.

Ik staar naar Sera's bruine krullen, die in een staart zijn vastgebonden. Haar linkerbeen trilt en ze zit ineengedoken. De zoemer gaat weer en Dragons naam wordt geroepen. Mick wenst hem succes met een paar idiote gebaren. Ik kijk naar Mick en zie dat hij een beetje bleek is, wat mij enigszins verbaast want ik dacht dat hij niet.

'Hé Sera.' Sera kijkt verward op. Ze draait zich om op haar bankje en glimlacht zwak.

'Hoi Sky...' mompelt ze. In haar hazelnootbruine ogen staan tranen.

'Gaat het?' vraag ik en ik ga naast haar zitten. Mick moet maar alleen zitten. Ik wrijf troostend over haar rug.

'Niet echt. Ik moet de hele tijd aan thuis denken. En ik faal vast...' fluistert ze en ze laat een traan over haar bleke wang rollen.

'Je faalt niet, je bent super met messen werpen. Je moet maar doen alsof die pop iemand van het Capitool is, of het Capitool zelf en dat je het helemaal gaat doorboren,' adviseer ik haar met een kleine glimlach.

'Maar dat is het hem juist! Ik wíl niemand doden, ook dat Capitool niet!' protesteert ze. Sera is te goed voor deze wereld, te goed voor deze Spelen. Ze zal niemand doden, in welke situatie dan ook. Dat is haar zwakheid en zodra die ontdekt is gaat het haar tegenwerken, nog erger dan het al doet. Ik wil nog zeggen dat ik haar zal beschermen en dat ik haar helpen wil, maar een zoemer gaat en de monotone stem roept Sera's naam.

'Succes Sera, je kunt het!' roep ik en ik geloof het, ik geloof dat ze het kan. Ze moet het kunnen.

Ik ga weer terug naast Mick stillen en er valt een irritante stilte, waarin we zoeken naar een gespreksonderwerp. Vooral Mick is bezig met zijn woorden zoeken.

'Je moet niet te gehecht aan mensen raken...' zegt Mick uiteindelijk. Hij moet zich niet met mij bemoeien! Eerst bepalen dat ik bij de Beroeps moet, dan dit, dan weer juiste tactiek zus, je houding zo. Ik word gek van hem, dus ik besluit hem te negeren.

'Als je te gehecht aan ze raakt ga je je eigen leven voor hen opgeven, dat moet je niet doen,' vervolgt hij. Negeren Sky, negeren, denk ik in mezelf. 'Dat doe ik ook niet. Concentreer je op de Spelen, op de tactieken, niet op je medeberoeps. De eerste dagen zijn ze je leven, maar geen vrienden...' Bla, bla, bla, 'Het zijn... zakenrelaties. Uiteindelijk verbreek je ze met de dood...' Mick zucht diep en kijkt mijn kant op. Ik blijf naar de deur kijken. 'Skyler? Sky?'