The Hungergames - Sky

Hoofdstuk 2

District 4

Iedereen gaat uit de weg als ik naar voren loop en het trapje van het gerechtsgebouw opklim. Aan de jongenskant, bijna vooraan, staat Stefan. Hij kijkt me bezorgd aan en ik weet dat hij het ook stom vind. Wij beide hebben hier een hekel aan en wij waren allebei ons niet aan te bieden, nooit niet. De Capitoolmeneer steekt zijn hand naar me uit en helpt me het podium voor het gebouw op.

'En dan nu de jongens!' roept hij uit. Ik wist sowieso al bijna zeker dat niemand zich zou aanbieden voor mijn plaats, aangezien ik uit een rijk gezin kom. Ze hebben mij gezien met trainingen en er is een onafgesproken regel dat niemand zich aanbied als iemand van de zogenoemde 'Beroeps' getrokken wordt. Dankzij deze man, die nu vrolijk de jongensnaam voorleest, worden mij vermoedens alleen maar bevestigd. Bij de jongens bied wél iemand zich aan, omdat het een schande zou zijn als niemand uit District vier zich aan zou bieden.

We worden het gerechtsgebouw ingeleid en door een doolhof van wit met blauwe gangen meegevoerd. Ik kijk naar het blonde hoofd van de jongen voor me. De meeste mensen uit District vier hebben blond, lichtbruin en ook wel vaak rood haar. Ook hebben ze groene of blauwe ogen, heel soms een bruin paar. De rijkere hebben meestal lichtblond haar, maar bijna geen één heeft rood haar. Een rode of lichtbruine kleur komt uit het arme gedeelte van ons District, daarom is het zo raar dat zowel Stefan als ik deze haarkleur hebben. Mijn moeders vader kwam geloof ik uit het zogeheten 'Diepe', zo noemen we de krottenwijken.

Ik wordt een kamer ingeduwd. De kamer heeft een witte deur en een turquouise behang. Er staat wankel wit tafeltje en twee stoelen. Ik ga zitten en wacht. Al snel komen mijn ouders binnen, zonder Stefan. Dat verbaasd me, maar ik heb geen tijd om erover na te denken, want mijn moeder bevliegt me. Ze omhelst me en ik ruik haar zoete bloemenparfum.

'Ik ben zo trots op je,' fluistert ze in mijn oor en als ze me loslaat zie ik een traan van geluk over haar wang biggelen. Ze veegt hem af met haar zakdoek. Mijn vader pakt mijn schouders dwingend beet en kijkt me aan, maar niet met liefde. Hij heeft een harde blik, een blik die ik vaak zie als hij woedend of serieus is.

'Luister Sky, ik moet wat advies aan je geven, nu het nog kan. Ik ben dan wel geen coach, maar ik wéét wat ik doe. Je moet bondgenootschappen sluiten, zeker met die lui uit één en twee. Ik weet zeker dat een van de twee zich wel aangeboden heeft. Verlaat ze op tijd, want anders kun je het vergeten!' zegt hij. Hij kijkt me streng aan, maar nu zie ik toch ergens liefde in zijn ogen. Hij wil me redden, of wil hij gewoon pronken met het feit dat zijn dochter de Spelen heeft gewonnen, als ik al win. Een kort klopje op de chique witte deur en dan komt er een vredesbewaker binnen.

'Meneer, mevrouw, uw tijd is om,' zegt hij beleefd, maar streng. Hij geeft een kort knikje, laat mijn ouders eruit en verlaat dan de ruimte. Ik sta op en begin door de kamer rond te lopen, momenteel kan ik niet stilzitten. Hoezo geeft mijn vader me advies? En dan die bondgenootschappen, het is vreemd.

De witte deur gaat weer open en ik kan niet eens zien wie het is, want het persoon is me al om mijn nek gevlogen. Het is Mariah. Haar blonde haren kriebelen onder mijn neus en ze laat me weer los. Ik kijk omhoog, Mariah is een kop groter als mij. Ik heb meerdere vriendinnen, maar Mariah is de beste. Al deel ik nog niet eens al mijn geheimen met haar, de meeste deel ik met Lola.

'Oh Sky toch! Het spijt me zó, ik wilde mezelf aanbieden, maar... Ik weet het niet, iets hield me tegen. Nu voel ik me zo slecht, misschien heb ik je dood wel op je geweten!' roept ze uit en gefrustreerd trekt ze aan haar haren. Ik leg mijn hand kalmerend op haar schouder en kijk haar aan.

'Rustig maar, het is goed zo,' fluister ik en ze knikt. Dan stopt ze haar hand in haar zak en haalt er een pareltje uit.

'Maak maar open,' fluistert ze en ik gehoorzaam. Er zit een fotootje in, van toen we nog klein waren. We spelen in de zee en spetteren met het water in het rond. Volgens mij was dat toen we deden alsof we waterkrachten hadden. Er zit een zilveren draadje aan en Mariah doet het kettinkje om mijn nek. Dan komt de vredesbewaker binnen en zegt dat Mariah moet gaan. Ik trek haar nog in een laatste knuffel.

'Succes,' zegt ze nog en dan wordt de deur achter haar dicht getrokken. Bijna direct komt de vredesbewaker weer binnen, dit keer met Stefan. Hij is dus toch gekomen.

'Ik moest thuis nog iets ophalen,' zegt hij. Hij hijgt een beetje. De bewaker duwt hem naar binnen en trekt de deur met een klap dicht, duidelijk geïrriteerd door het vele bezoek. 'Open je hand.'

Stefan laat een leren zakje in mijn hand vallen en ik maak het open. Er zit een paarse schelp in, eentje die we lang geleden gevonden hebben op het strand. We deden alsof hij magisch was en dat je naar een andere wereld kon ermee. Het zakje is zo klein dat ik hem om het kettinkje kan binden. Het schelpje past er blijkbaar net in.

'Skumy, ik heb iets ontdekt over pap,' zegt hij dan en hij kijkt me angstig aan.

'Ik ook,' zeg ik. We zijn een seconde stil en staren elkaar aan. Zijn groene ogen boren in mijn blauwe ogen. Hij was het bos en ik de zee, zei ik ooit.

'Pap heeft meegedaan aan de Hongerspelen en gewonnen. Hij was meedogenloos, als hij iemand tegenkwam werd het dat persoon zijn of haar dood. Wordt niet zoals hem!' Nu zie ik meer als alleen angst in zijn ogen, ik zie ook bezorgdheid. Ik wil hem niet achterlaten bij mijn vader, niet nu ik weet hoe hij is. Een monster, zo lijkt het wel.

'Zoiets dacht ik al, hij gaf me advies over hoe ik moest overleven. Misschien wil ik niet eens overleven! Puur omdat híj met de eer gaat strijken!' Stefan wrijft geruststellend over mijn schouders heen. Hij geeft me een knuffel, iets wat hij bijna nooit doet.

'Zet hem op Skumy,' zegt hij en dan is hij verdwenen. Ik had de bewaker niet eens opgemerkt. De vredesbewaker stapt de ruimte in en gebied me mee te komen. Ik volg hem braaf. 

-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆
Hi! 

(opgedragen aan Anouk, voor de cover <3)

Ik was bíjna vergeten te updaten, oeps.
Vraagje: wat vinden jullie tot nu toe van dit boek en van Sky? (ik weet het, er staan pas twee hoofdstukken op, maar toch).
Bedankt voor het beantwoorden...

X Nina