Hoofdstuk 20

175 12 0
                                    

Arena

Ik open mijn ogen en ik kijk recht in de bruine ogen van Melissa, die één en al bezorgdheid uitstralen.

'Je bent wakker,' concludeert Melissa en ik glimlach. Ik vraag me af of ik dood ben en of Melissa dood is. Melissa merkt op dat ik ergens meezit. 'Wat is er?'

'Ben ik dood?' vraag ik en ik voel alweer tranen opkomen. Melissa schudt haar hoofd en gaat zitten. Ik zie het oranje zeil van ons geïmproviseerde hutje. 'Wat is er dan gebeurt?'

'Jij was buiten wacht aan het houden, ik sliep. Ineens werd ik wakker van stemmen en voorzichtig sloop ik naar de in- en uitgang van onze tent. Ik zag de bosjes opzij gaan en Max, die jongen uit twaalf, besloop jou. Voor je stond Paula uit District drie. Max sloeg jou neer en je viel op de grond. Ik gooide mijn mes naar hem toe, het kwam in zijn hoofd terecht. Er ging een kanon af en ik hoopte zo erg dat het Max was, ik hoopte het. Ik zag Paula toen en ze had een zwaard in haar hand. Ik schoot een steentje op haar met mijn katapult en er ging een tweede kanon af. Ik hoopte dat zij het waren, maar zo niet dan was één van hen sowieso bewusteloos en de ander dood. Ik voelde je hartslag en je leefde! Versuft opende je je ogen en stond je op. Je leek niet bewust van de wereld om je heen.' Dat herinner ik me vaag. Melissa die me een rugzak geeft en we lopen naar bomen en struiken. Ik vraag haar of het echt is.

'Ja, het was echt. Je stond voor de struiken en je staarde me aan met een griezelige blik. Je kon er niet in fluisterde je en dat zei je keer op keer. Toen viel je neer en nog net op tijd kreeg ik je in de groep struiken gesleurd, want Amber, Alexandra en Lizzy kwamen opeens voorbij. Blijkbaar hebben Alexandra en Lizzy een pact met Amber gesloten. Ze zijn in de meerderheid nu. Ik heb meteen een tentje gebouwd, waar we nu inzitten.' Ik laat het allemaal tot me doordringen en ga rechtop zitten, tegen de stam van een boom. Melissa geeft een pijnstiller aan me en ik slik hem door, zonder water. Ik merk dat er verband over mijn hoofd zit.

'Wat is er gebeurd met mijn hoofd?' vraag ik en ik drink wat water. Ook eet ik wat bessen en een appel.

'Je hebt een flinke bult gekregen, Max sloeg je met een steen. Het bloede helemaal, dus ik heb, zodra we hier waren, je hoofd schoongemaakt en er verband omheen gedaan. Het bloedde flink, dus ik denk dat je daardoor bent flauwgevallen. Misschien kan het er wel af... dan kan ik het verschonen.' Er schiet me nog een vraag te binnen.

'Hoe lang ben ik buiten bewustzijn geweest?' vraag ik. Meteen check ik de voorraden en ontdek dat er een konijn en de waterplanten ontbreken. Ook hebben we helemaal niet zoveel water meer. Melissa bijt op haar lip.

'Drie dagen... Ik heb je water gegeven, zodat je niet uitdroogde. Maar ik durfde niet echt ver te gaan jagen, want als er iemand kwam lag je onbeschermd. Maar op een gegeven moment werd ik gedwongen, het water was bijna op. Ik heb het konijn en de planten gegeten, sorry.' Mijn mond valt open van verbazing, drie dagen is echt veel. Ik neem het Melissa helemaal niet kwalijk dat ze het eten opgegeten heeft.

'Maakt niet uit. Bedankt joh! Je had me ook gewoon dood kunnen laten gaan. Zijn er nog doden gevallen?' Ik begin met alle dingen uitpakken om te kijken wat we allemaal moeten doen.

'Nee,' zegt ze. Waarschijnlijk is het publiek verveelt geraakt, dus er gebeurt binnenkort waarschijnlijk weer iets. begint met mijn verband los te maken en checkt de bult op mijn hoofd. Hij zit net boven mijn slaap, ik heb heel veel geluk gehad.

'Ik maak de wond schoon en zal het verband verschonen,' deelt ze me. Ik knik en zit de komende minuten stil. Eerst vlecht Melissa mijn haar, zodat het zo min mogelijk aan de wond plakt. Als Melissa klaar is kijk ik wat we nog hebben.

De twee waterdichte zeilen die momenteel voor ons dak zorgen, een half pak crackers, mijn anderhalve literfles, die nu nog een kwartliter bevat, het kleine reservevoedselpakket, twee verbanddozen, touw, anderhalf doosje lucifers, visdraad, kruiden, vier vissen, een rivierkreeft, een konijn, een vogel, bramen, frambozen, muntblaadjes, twee slaapzakken, een appel, rundvleesreepjes, het zoete van de jongen uit District acht en nog een halve fles water. Dan hebben wij nog acht vishaken, een blaaspijp met pijltjes en een set messen van mij. Melissa heeft haar messenriem en een messenslijper.

The Hungergames -  SkyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu