Satan's Child

1.Bölüm - '' Normal People Scare Me ''

Beynimi beceren alarm sayesinde uyandım.Ah evet unutmuşum. Bugün okulun ilk günü. Hazırlanmam lazım . Fakat dün geceki partiden sonra ayağa kalkacak halim bile yoktu.Aptal arkadaşım Clarie yüzünden dün gece partiye gittik. Herneyse okula geçkalmadan hazırlanıp gitmeliydim.

Dişlerimi fırçalarken biryandanda dün gece olanları düşünüyordum. Çok fazla önemli bir şey değildi. Aslında önemliydi çünkü korkmuştum.Maskeli birisi beni takip edip durmuştu. Aslında bu kasabada böyle sapıklar çoktu ama zihnim bana çok farklı şeyler söylüyordu.Sanki zihnimin içerisine başka birisi girmişte beni yönlendiriyormuş gibi.

Telefonumun çalmasıyla irkildim.

Arayan : Clarie

Oflayarak telefonu açtım. Clarie'yi seviyordum. Ama çok fazla çılgındı ve ona ayak uydurmakta zorlanıyordum.

''Efendim Clarie'' dedim uykulu ses tonuyla. Uykulu olduğumu anlamış olacakki ''Hala uyanmadınmı uykucu ! '' diye bağırarak beni uyandırmaya çalışıyordu. İçimden en yakın arkadaşıma söverek cevap vermeye çalıştım.

''Uyandım . Birazdan geleceğim. Ne oldu ? '' dediğimde heyecanla anlatmaya başladı.

''Okula 2 yeni çocuk geldi.Çok çok çok çok fazla yakışıklılar. Fakat birisinin tehlikeli olduğunu duydum. Bayağı tehlikeli.'' diye söylenmeye başladı. ''Bizim sınıfta. Dikkat etmemiz gerekecek anlaşılan.'' dediğinde şaşırmıştım.Ne yani katil kılıklı bir herifi bizim sınıfamı koymuşlardı.

''Hazırlanıyorum Clarie birazdan geleceğim ozaman daha iyi konuşuruz Bye ! '' deyip hemen telefonu çantama attım. Pantolonumu ve gömleğimi giydim. saçımıda topuz yapıp hemen çıktım. Dışarıda kimse yoktu. Bomboş yolda ilerliyordum. Daha sonra telefonumu çıkartıp Kulaklığı kulağıma taktım ve Katy Perry'nin ''Prism'' albümünü dinlemeye başladım. 

''Prism ? '' diye bir ses duyduğumda hemen arkamı döndüm.Bu çocuğu tanımıyordum.

''Ne diyorsun ? anlamıyorum ? '' diye cevap verdiğimde güldü.

''Prism albümünümü dinliyorsun ? '' dediğinde şaşırmıştım. Evet anlamında başımı salladığımda şaşırmış olduğumu anlayacak olacakki hemen konuşmaya başladı.

''Boş sokakta ses şarkı sesi duyulduğu için ..'' dedi ve sustu. Gülümseyerek ''Aynen'' dedim. Daha sonra yürümeye başladım.Arkamdan geliyordu. 

''Beni mi takip ediyorsun ? '' Aptal ben yine düşüncelerimi dışa vurmuştum.

''Hayır '' dedi sinirli bir tavırla. '' okula gidiyorum . '' dediğinde şaşırmıştım. Sanırım bu okula yeni gelenlerden birisiydi. 

''Ah sen yenilerdensin değil mi ? '' diye sordum hemen. Evet anlamında başını sallayıp hızlıca ilerlemeye başladı. Önüme baktığımda okulun bahçesine bikaç adım olduğunu fark ettim. Daha sonra sanki birisi kulağıma ''Ona güvenme . Tehlikeli..'' diye fısıldıyordu. Etrafıma bakındığımda kimseyi göremiyordum. Bir dakika.. Ağacın arkasından beni gözetleyen çocuk. Sarı kıvırcık saçlarıyla büyüleyici görünüyordu. Daha sonra Clarie ile demin konuştuğum çocuğun konuştuğunu fark ettim.

Onlara yaklaştıkça kavga ettiklerini anlayabiliyordum. Sanki yine birisi zihnime ''Gitme. Zarar göreceksin ! '' diye haykırıyordu. Sesi duyduğumda geri çekildim ve hızlıca lavaboya girdim.Yüzüme su çarptım ve aynaya baktım. Daha sonra bikaç saniye gözlerimi kapatıp açtıktan sonra bir kız aynada belirdi. aynaya birşeyler yazmaya başladı.

''Öleceksin. Ölümün yaklaşıyor. O geliyor ! Geliyor ! '' yazdıktan sonra çığlıklar atmaya başladı. Çok iğrenç bir çığlıktı. Korkarak çığlık atmaya başladım . Gözlerimi açtığımda Clarie'nin beni sakinleştirmeye çalıştığını gördüm.Yüzümdeki ıslaklığı hissettiğimde ağlamış olduğumu fark ettim. Boğazlarım çığlık attığımdan dolayı ağrımaya başlamıştı. 

''Neler oluyor Rosalie ! İyi misin ? '' diye sordu Clarie . Çok telaşlıydı. Ve .. Ve çok korkmuş gibiydi. Hayır . Bundan dolayı değil. Farklı birşeyden korkmuş gibiydi.

''Nerede .. O kız nerede.. '' diye sorduğumda Mavi gözlerini kocaman bir şekilde açmıştı.

''Hangi kız ? '' diye sorduğunda halsizlikten cevaplayamamıştım. Zihnimdeki ses konuşmaya başlamıştı. Yeniden . Dediği ise ''Sınıfa gir. Hemen ! '' . Biliyorum bunlar çok saçma ama Sanki birisi beynimi görevlendirmiş ve birisinin emrine uyarak hareket ediyordu.

''Rosaile eve git dinlen. Bay Carter'a söylerim. Zaten ders'e geç kaldık.

''Hayır sınıfa girmeliyim.'' diyerek ayağa kalktım. Aynaya baktım. Akan makyajımı temizledim. Clarie gitmişti bile. Arkama baktığımda kız yine arkamdaydı . Konuşmaya başladı. 

''Korkma. '' Dedi ve sustu. Sesi insanın kalbini okşayacak kadar yumuşaktı. Arkama döndüğümde yoktu fakat aynaya baktığımda hala oradaydı. 

Kendi kendime 'Tanrım deliriyorum.' dediğimde ''Hayır delirmiyorsun. Bunlar gerçek'' dediğini duydum. 

''Sen benim zihnimimi okuyorsun ? '' diye sorduğumda gülümseyerek ''Evet '' dedi . Teni bembeyaz ve soluktu. İnsan gibi gözükmüyordu. Ölü gibiydi. 

''S-sen nesin ? '' diye sorduğumda yüzünü üzüntü kaplamıştı.

''Çok yakınında. Yakınındalar. Seni öldürecekler. Kurtulmalısın. Bir yolunu bul '' deyip aynadaki görüntüsü kayboldu. Hızlıca Lavabpdan çıktım ve sınıfa ilerledim.

Kapıyı tıkladım ve içeri girdim. Sınıftakilere göz gezdirdiğimde herkesi tanıdığımı fark ettim. Yeni çocuk sanırım gelmemiş diyecekken Gözüm arka sırada köşede oturan Sarı saçlı bukleli ve tehlikeli bakış atan çocuğa takıldı. Diğer köşede ise sabah karşılaştığımız çocuk dikkatlice beni izliyordu. 

''Boş bir yere oturun Bayan Langdon.'' Yeni çocuğa öyle uzun dalmıştım ki Bay Carter'ın sesiyle titredim. Sınıftaki herkes kıkırdıyordu. Yeni çocuğun kendini gülmemek için dilini ısırdığını hissedebiliyordum.

''Peki Bay Carter.'' dediğimde ayaklarım birden beni Yeni çocuğun önündeki boş sıraya götürüverdi.Hızlıca sıraya oturdum . 

Dersin ortasında arkamı döndüm ve yeni çocukla tanışmak istedim.

''Selam . Ben Rosalie Langdon . Sen ? '' dediğimde yüzünde ürkütücü bir bakış belirdi. Korkutucu derecede bakıyordu. 

''Şeytanla tanışmaktan korkmazmısın ? '' dediğinde bütün vücudumun buz kestiğini hissedebiliyordum..