Satan's Child

40.Bölüm - ''My memories different?''

ARANIZDA VİDEO YAPABİLEN VARMI :( ? TANITIM VİDEOSU YAPABİLİRMİSİNİZ ACABA :( ? BEN YAPAMADIM DA. EĞER YAPABİLECEK OLAN VARSA YORUMLARDAN HABER VERSİN :)

İYİ OKUMALAR !

XX

Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım. Daha sonra etrafa baktım. Sanırım bir hastane odasındaydım. İlk başta kim olduğumu bile hatırlamasamda sonradan kendime geldim. Hemşirenin ''Uyandı ! '' çığlığı kulağımda yankılanmıştı.Görüş alanıma annem ve Clarie girdi. İkisininde ağlamaktan gözleri şişmişti.Daha sonra aklıma Jack ve Zach geldi. Hızlıca sordum.

''Jack , o iyimi ? '' diye sordum. Sesim okadar kısık çıkmıştı ki ben bile zor duymuştum. 

Tam cevaplayacaklardı ki içeriye doktor girdi ve  böldü. Hızlıca yanıma geldi ve yanımda duran aletleri kontrol etti.

''Sonunda uyandınız,'' dedi ve güldü. Şaşkınca baktım.

''Nezamandır uyuyorum ki ben ? '' dedim . 

''Altı gündür,'' dediklerinde şaşırdım. Ne yani ? Altı gündür ölü gibi bir yatakta kablolara mı bağlıydım ?

''İlk gün ölü olarak gelmiştin buraya. Ama seni canlandırdık. Bu bir mucizeydi resmen. Dün yine kalbin durdu . Ama bir mucize daha ki bugün uyandın ! '' dedi sevinçle doktor.Bende nezaketen gülümsedim. Doktor odadan çıktığında annem ve Clarie'ye döndüm.

''Jack nasıl ? '' diye sordum. Son hatırladığım şey Jack'in beni kucağına alıp yola bırakmasıydı. Daha sonra bir araba alıp beni götürmüştü zaten..

''Jack..Öldü.'' Clarie'nin cevabı karşısında hastane odası kahkahalarımla çınladı.

''Olamaz. Ölmüş olamaz. Ben vurulduğumda beni kucağında taşıdı ve yola bıraktı. Daha sonra bir işi olduğunu ve biraz uzun sürse bile geri geleceğini söyledi.'' dediğimde şaşkınca yüzüme baktı.

''Jack , öldü . Hatta kalbine bir kılıç saplanmıştı .'' dedi. Güldüm. Daha sonra ciddi olduklarını anladığımda gülmemi bastırdım.Bu komikti çünkü Jack beni taşımıştı. Bana sıkıca sarılmıştı. Ve hiçte ölü gibi görünmüyordu.Daha sonra zihnimde birkaç görüntü belirdi. 

Bir arabaya binmiştim. Orta yaşlı bir adamın dizindeydi başım. Adam telaşlıydı. Eliyle saçlarımı okşuyordu ve bir yandanda ağlıyordu.

''Dayan , Adore.Kurtulacaksın.'' diye sayıklıyordu başımda.

Gözlerimi açtım. Annem anlatmaya devam ediyordu.

''Seni hastaneye bir adam bırakmış.Kim olduğunu bilmiyoruz.Balo salonunda saldırıya uğramışsınız,'' dediğinde kaşlarımı çattım. 

''Öyle birşey olmadı,'' dediğimde Clarie öksürmeye başladı.

''Ben ormanda dolaşıyordum ve birden sırtımdan kanların süzüldüğünü hissettim ve yere yığıldım. Hatta Jack'le buluşacaktık. Sonra Zach'i gördüm. Oda yerde yatıyordu.'' dedim. ''Ah bu arada Zach nerede ? '' dediğimde Clarie'nin gözünden bir yaş süzüldü.

''Öldü,'' dediğinde gözlerimi irice açtım.

''Yalan söylüyorsunuz! '' diye bağırdım. ''Eski hayatıma geri dönmem için bana yalan söylüyorsunuz ! '' diye bağırındım. Ve ağlamaya başladım. 

''Lucifer Jack'i ve Zach'i öldürdü ! '' diyen Clarie'nin sesiyle duruldum. Sessizce ağlamaya başladım.

''Ama Jack geri döneceğini söyledi..'' dedim. ''Peki ya o adam ? Eğer Jack ölmüş olsaydı o adam beni nasıl bırakabilirdi buraya ? '' dedim. 

''Demekki birisi seni görmüş ve buraya getirmiş,'' dedi. ''Ormandan mı ? '' dedim.

''Adore.Balo salonundaydın. Kostüm balosu. Yılsonu balosu.Hatırlamıyormusun ? '' dedi annem. ''Hani şu hiç istemediğin balo. '' dediğinde başımı iki yana salladım. Hiçbirşey ama Hiçbirşey hatırlamıyordum.

''Başka ne hatırlamıyorsun ? '' diye sordu Clarie .

''Hatırlamadığım şeyleri nasıl bilebilirim ? '' diye sordum. Annem Clarie'ye doktoru çağırmasını söyledi.Clarie koşarak doktoru çağırdı.Doktor beş dakika içinde geldi.

Annem anlatmaya başladı. ''Bir baloda saldırıya uğradı ama hatırlamıyor.Ormanda yaralandığını söylüyor ve bu konuda ısrarcı.Altı gün önce ne olduğunu hatırlamıyor,'' dedi.

''Travma sonrası hafıza kaybı olabilir.Fazla sorun edilecek birşey değil.Birkaç gün , en uzun birkaç hafta içinde hafızası yerine gelir.Zaten bu konuyla ilgili birkaç hap yazacağım.Ama , Psikolojisi için aynı şeyi söyleyemem sonuçta büyük bir saldırıymış yani bence psikoloğa gitmekte fayda var.'' dedi ve anneme cebinden çıkarttığı bir kartı uzattı. ''Bu benim yakın arkadaşım ve iyi bir psikolog.Oraya  gitmenizi öneririm.'' dedi ve tam çıkacakken onu durdurdum.

''Peki nezaman evime gidebileceğim ? '' dedim. 

''Yarın iyi olursan yarın taburcu olabilirsin.Yada diğer gün,'' dediğinde gülümsedim.Oda bana gülümsedi ve çıktı.

''Uyumak istermisin ? '' diye sordu annem. Başımı sağa ve sola salladım. Altı gündür uyuyordum ve bana uyumak istemisin diye soruyordu . Ben sadece cevaplar istiyordum.

Benim hatıram neden farklı ?