Chapter 12: "RUNAWAY"

823 18 0
                                    

CHAPTER 12

THE BADDEST DELINQUENTS

“RUNAWAY”

WRITTEN BY: VASILISA ROSEMARIE SABINA

“What are you doing, Anastasia? Hey.”

Nagpunta siya dito. Hinalungkat lahat ng gamit ko ‘saka sinasabing hindi na ‘ko ipapakasal kay Alexander. Kung kelan okay na ‘saka pa siya umepal. Kung kelan lumalaki na ‘yung tyan ko ‘saka pa ‘to nangyari. Kung kelan nagka-linawan na ng konti do’n pa lumandi ‘yung tatay ko at ang nilandi pa ‘yung malanding nanay ni Alexander. Ayan, resulta; Anastasia’ng selosa.

Ang hirap kasi sa kanila, nag divorce-divorce pang nalalaman (Oh, may eepal. Wala daw divorce sa Pinas. Understood na ‘yun. Sa Russia kinasal. Sa Russia din nag hiwalay) pero mahal pa rin naman nila ‘yung isa’t isa. Etong maarteng nanay ko, nakikipag make up na nga ‘yung tatay kung gangster, tinanggihan pa. Edi na-hurt ego ng walang ‘yang tatay ko. Ayan, resulta; Limochi’ng nilandi si Alyona’ng malandi na bestfriend ni Anastasia’ng selosa.

“Punyeta naman kayong tatlo! Ipalaklak ko kayo sa putakte. Tangina. ‘Wag mo kaming idamay sa kaartehan mo, Anastasia Ivashkov. ‘Wag kang umaktong parang asawang na-secret affair sa best friend at asawa. Ikaw na mismo ‘yung nakipaghiwalay. Ikaw na nambasted.” Nabigla ako ng bigla niya ‘kong sampalin. Akmang sasampalin niya pa ‘ko ulit pero nilayo na ‘ko ni Alexander.

“’Wag na ‘wag mong masampal-sampal ‘yung asawa ko,” banas na banas na sabi ni Alexander. Pati ako nabigla sa sinabi niya. Advance? Hindi pa nga kami kasal. Valid pa sana kung fiancée.

“Asawa agad? Engaged pa lang kayo. ‘Wag kang excited, hindi na tuloy ‘yung kasal,” sagot ni Anastasia.

“’Wag kang makialam sa mga sinasabi ko. Asawa ko siya dahil may anak ako sa kanya. Humanap ka ng sarili mong kausap. May tililing ka na,” sagot naman ni Alexander kay Anastasia. Mag sasagutan pa sana sila pero pinigilan ko na sila.

Bago pa ‘ko makapag salita ulit, hinila na ‘ko palabas ng bahay ni Anastasia. Hindi na nakapaglaban si Alexander dahil pinangblackmail nito sa kanya.

“Kakasuhan kita ng kidnapping kapag hindi mo binigay sa ‘kin si Alexandra!”

F[u]ck him for being 18 and f[u]ck me for being 17. But I know walang pakialam si Alexander do’n.

I owe Anastasia a lot. I mean, my family. That’s why sinusunod ko sila sa mga gusto niya na kahit ipakasal ako kay ganyan-gano’n, i-cancel ‘yung kasal ganyan-gano’n. They were the one who helped me recover from everything that happened in the past then here they are, letting me do everything what I wanted to do even if it’s illegal. I mean, they just want me to live my life. Live the life the way I want.

I hopped up in the car as Alexander leaned against the car door and whispered, “I’ll get you. Wait for me.”

“Run away?” I thought.

“We’ll run away,” he repeated.

“Alexander,” I warned.

“I’ll kidnap you,” he murmured and grinned at me then looked at Anastasia.

“No way.” Yes.

“And you’ll come with me because I know you love me.”

“Yeah.”

“And I know you want to be with me.” And there, he ended the conversation with a smirked and winked.

Anastasia started the engine and roared it to death. Well, when Anastasia’s monster side came up, walang sinasanto ‘yan. But c’mon, this wasn’t the problem here. The problem here was if she cancels the wedding or cut my relationship with Alexander. I’ll get killed by my frickin’ grandmother witch. Stupid Ivashkov Rule 1777. But . . .

[♤]: THE ANARCHIC DELINQUENTSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon