Blame Me Once

BMO 39: sungit

unedited/sorry sa mga typos, antok ako eh..

siningit ko lang kasi pasko naman

merry x mas ulit!

Chapter 39: SUNGIT

Alam ni Clem na hindi simpleng pag uusap lang ang mangyayari...Mapera si Jett, bagay na wala sya, bagay na punot dulo ng hidwaan na namangitan sa kanila...isang utos lang nito, maari ng maagaw sa kanya ang lahat...

Pero hindi sya magpapatalo, kung ano man ang kahitnatnan ng pag uusap nilang ito, hindi hindi nya isusuko ang lahat ng kanya, magkamatayan man, maghirap man sya ulit...

"anong kailangan mo," cold nyang sabi nito...tumingin sya ng diretso sa mga mata nito, she wanted for him to realize na she's no longer that Clayanne Martinez wayback, yung babaeng lagging umuoo sa kanya, yung sunod sunuran, yung in love na inlove sa kanya...wala nay un, she wanted for him to realized that that girl, hindi na nag eexist... just like what that girl feels for him...

Kaharap nya na ngayon ay kakaibang babae, who experienced hard things that made her stronger , better and fierce, na lahat gagawin for the sake of family, pamilya na itinaguyod nya with her own blood and sweat...without any help from him, Jett Aiden Romualdez, sa mga nakalipas na taon, masamang pangitain ang pag banggit sa pangalan nya, kaya nga sya lumayo, hindi para itago ang pagbubuntis nya from people who knows her, wala syang pakialam kung pag usapan pa sya...kahit tawaging diksgrasyada... ayaw nya na sa paligid who reminds her of him, sa paligid na napaka dominante nya...

"have a seat," alok nito, pero tinaggihan nya yun...

"wag na tayong magpaligoy ligoy pa, ano ang kailangan mo ?!" matigas nyang balik tanong dito...gusto nya ng malaman ang plano nito, ang tumatakbo sa isipan nito, para ng sa ganun, alam nya rin kung paano kikilos... hindi sya pwedeng magtanga tangahan, like how she did before... mas dapat maging mautak sya..

Natuto na sya..

Hindi nito nagustuhan ang sinabi nya at ang pagtanggi, as usual ayaw na ayaw nito ang tinatanggihan at hindi nasusunod...

Inilabas ni Jett ang mga documents mula sa envelop at inilatag lahat sa mesa...hindi na kailangang usisain pa ni Clem isa isa yun... it's about her and her family, mga pictures nila, solo, magkakasama, sa iba ibang lugar...

"bakit mo inilihim sa akin?!" paunang sumbat nito...

Tumawa ng pagak si Clem, ang totoo gusto nyang humalakhak sa sobrang pagkainis, hindi pa rin ito marunong makipag usap, pagdating sa ganitong bagay, duda tuloy sya kung nag mature nga ba ito, o ganun pa rin, pero malamang hindi pa rin ito nagbago , makasarili pa rin at may masamang ugali...

"naiintindihan mo ba ang sinasabi mo?wala akong inilihim sayo, dahil una palang hindi mo na ako pinaniwalaan!"

"pero dapat sinabi mo sa akin ang totoo!" diin nito nakatayo na ito sa tapat nya.

"how dare you! Noong dumating ang babae mo, itinapon mo lang ako na parang basura!Wala kang ideya kung ano ang pakiramdam ko noong panahong yun! Kung ano ang ginawa ko para mabuhay si mommy,para mabayaran ka! Para pagsisihan ang nagawa ko!minahal kita pero binasura mo pa rin ako sa huli!" she felt good na isumabat yun sa kanya, those words were 7 years late, parang may na lift sa loob nya, burden, hatred, pero hindi nabawasan ang galit sa loob nya,constant na iyon doon..

"di bat Masaya ka dahil bumalik sya at magkakaanak na kayo? Kaya nga nawala ako sa eksena, at hindi ka man lang nakaramdam ng awa ng mamatay ang mommy ko!"

Kung nakahawak lang siguro ito sa kamay nya, hindi nya sana naisip isuko ang ina, pero wala na syang aasahan kay Jett noong time na iyon, that's  why she chose the easiest yet hardest way, she let her mother go..