12.⚡️Hayranlık⭐️💕

348 126 7
                                    

Medya: Deniz ile Melike...


'Sen bir sihirbaz olmalısın, çünkü ne zaman sana baksam gözlerinin içinde kayboluyorum...'


"Melike?  Kalk kızım sabah oldu."

Ne oluyor ya?

"Kime diyorum ben?"

"Anne şaka mısın sen ya?  Ciddi misin? Gerçekten çalar saatimden önce mi uyandırıyorsun beni?"

"Ne biliyim saat kurduğunu kızım. Kalk hadi kahvaltı hazır."

"Off tamam."

"Oflama anneye."

"Tamam."

Annemin bu güzel uyandırma faslından sonra kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve formamı giyindim.
Saçlarımı olduğu gibi bıraktım. Dalgalı olan yerlerini maşamla hafif düzleştirdim.
Evett. İşte bu kadardı. Okula giderken makyaj yapmazdım. Daha doğrusu gündelik hayatta pek yapmazdım.
Aşağı,  annemin yanına, mutfağa indim. Yine muazzam bir kahvaltı hazırlamıştı. Ana-kız sessiz bir kahvaltı ettik ve masayı topladık.

Servisimin korna sesini duyar duymaz ayakkabılarımı giydim ve çantamı kapıp,

"Ben çıkıyorum anne." diye seslendim anneme.

"İyi dersler meleğim."

"Teşekkür ederim."  deyip neşeyle servise bindim.

"Günaydın Hikmet amca."

"Günaydın kızım."

Yine ilk beni almıştı. Kulaklığımı taktım ve kendime özel oluşturduğum  "Crazy" listesinden "Burcu Tatlıses'in Ay" şarkısını açtım ve dinlemeye koyuldum. Bu kadının sesine bayılıyordum. Şarkısına da ayrı bayılıyordum.

Öğrencilerin hepsini topladıktan sonra okula vardık ve okulun önünde indik. Hadi bakalım Melike. Bol şans. Kazadan sonra ilk defa geliyordum ve çoğu kişinin acıyan bakışlarına maruz kalacağımı biliyordum ama moralimi bozmamaya çalıştım.

Kimseyle göz göze gelmemek için önüme bakıp bahçeden hızla okula girdim ve ikinci kata çıkıp sınıftan içeri geçtim.

"Aa. Melike gelmiş." diyen arkadaşım sayesinde herkesin odak noktası olmuştum.
Sınıftakiler etrafıma toplandı ve tek tek geçmiş olsun dileklerini dile getirip sarıldılar. Teşekkür ettim ve Oktay 'ın bakışları arasında İsmican 'ın yanına gidip çantamı İsmican'ın yanına koydum.

"Günaydın fıstığımmm."

"Günaydın ponçiğimm."

Kazadan önce Oktay 'ın yanında oturuyordum ama yerimi değiştirmenin vakti gelmişti.

"Yanında oturabilir miyim?"

"Tabiki bebeğim. Soruyor musun daha?"

"Melike?  Yerini karıştırdın galiba?"

Bana seslenen Oktay'a döndüm ve

"Hayır karıştırmadım. Bundan sonra burda oturacam." dedim.

Kaşlarını çattı ve

"Neden?" diye sordu.

"Çünkü canım öyle istiyor." dedim.

Suratıma öfkeyle baktı  ve arkasını dönüp çıktı. Çıkarken kapıya yumruk atmayı da ihmal etmedi. Benle birlikte herkes şok içinde arkasından bakakalmıştık.
İsmican 'nın kolumdan çekip beni sıraya yapıştırmasıyla neye uğradığımı şaşırmıştım.

Beni Bırakma Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin