Bernardo Ford [FIN.]

34. Naibalik

Kathryn's silently crying while she's in between of Daniel's arms. They just made love. Or that was she thought. Tinitigan niya ang dating asawa habang tulog parin ito, Kathryn stayed up all night. Hindi ito nakatulog matapos ng nangyari sakanila, habang si Daniel naman ay mahimbing paring natutulog.

Umiiyak siya dahil gusto niya ang nangyari sakanya at umiiyak siya dahil alam niyang hindi tama ang ginawa.

May ibang asawa't anak na ang asawa mo!

Napapikit siya ng maalala si Luna at si Leen. She shoundn't have let her longing overcome her. Hindi dapat siya nagpadala sa bugso ng kanyang damdamin. Wala dapat nangyari sakanila.

Hinigpitan niya ang yakap sa asawa at naramdaman niya ang paghigpit din nito. Naiiyal siya dahil alam niyang nakainom ang dating asawa nang may mangyari sakanya. Tuwing nalalasing si Daniel ay hindi nito alam ang kaniyang ginagawa o sinasabi. Mabibilang lang ni Kathryn sa kamay kung ilang beses lang nakaalala si Daniel sa mga bagay na ginawa nito habang lasing.

At natatakot siya na sa oras na buksan ni Daniel ang mga mata, hindi nito matandaan kung bakit sila magkayakap habang nakahubad.

Naramdaman ni Kathryn ang paggalaw ni Daniel, alam niyang gising na ito dahil unti unti ring lumalakas ang kanyang pagiyak. When Daniel starts moving away, she didn't let him, hinigpitan niya ang yakap niya sa dating asawa habang patuloy na umiiyak sa dibdib nito.

"Kathryn?" Patanong na sabi nito. Sinusubukan ni Daniel na itulak si Kathryn ngunit hindi ito pumapayag. Hinigpitan pa lalo ni Kathryn ang kanyang yakap.

Daniel, wag...

"Teka, ano bang nangyayari?" Nagtatakang tanong ni Daniel. Napakagat si Kathryn sa kanyang ibabang labi sa tanong ni Daniel. Hindi ba niya naalala ang nangyari sakanila? Ito na ang kanyang kinakatakot. Na baka dala lang lahat ng alak ang nangyari sakanila.

Pero alam niyang hindi, gusto niyang paniwalaang hindi.

Dahilsa bawat halik at haplos na ginawa ni Daniel sakanya kagabi, naramdaman niya, alam niyang ang asawa niya iyon. She felt her Daniel.

"Tell me that you remembered everything that happened last night, please..." Mahina at nagsusumamong sabi ni Kathryn sa asawa. Daniel must've understand her kaya tumigil ito sa pagtulak sakanya at ilang sandali pa ay naramdaman nito ang kamay sakanyang baba, iniangat ni Daniel ang kanyang tingin.

Nagulat siya nang bigla siyang halikan ni Daniel nang mababaw sa mga labi nito at matapos ang ilang sandali ay huniwalay ito at hinaplos ang kanyang pisngi.

"What made you think I'd forget what happened last night?" Umawang ang labi ni Kathryn sa naging sagot ni Daniel sakanya. Daniel took Kathryn's lips slightly open as an invitation to kiss once again, so he did. Hinapit niya ang bewang ni Kathryn at pumaibabaw dito.

Natigil lamang siya sa paghalik dito nang umiwas si Kathryn sa kanyang mga halik at tinitigan siya, puno ng kuryusidad ang kanyang mga mata, "What do you mean you remembered?" Nagtatakang tanong ni Kathryn.

Umupo si Daniel at hinila niya si Kathryn paupo, alam ni Daniel na dapat na silang magusap ng maayos ng dating asawa. For Five years, puro galit lamang ang naramdaman niya para sa lahat ng taong tumraydor at iniwan siya.

Pero kaya nga siya nagagalit ay dahil wala siyang pamilyang natagpuan. At ngayong nagkita at nakakasama na niya ang kanyang pamilya, bakit pa siya magagalit. Tama si Kathryn nang sabihin nitong dapat ang pamilya niya ang pinaglaban niya, hindi lang ang isang tao.

Masyado nang mahaba ang sampung taon na wala siya sa piling ng mga kapamilya. Oras na siguro para buuin niya kung anong nasira niya.

"I wasn't that drunk last night Kathryn, kung ako pa siguro yung Daniel limang taong nakakaraan, siguro hindi ko nga maalala. But alcohol became my buddy, hindi na ko tinatablan." Mahinahon niyang sabi. Tinignan niya si Kathryn, nakatingin lamang ito sakanya kaya pinagpatuloy lamang niya ang pagsasalita.

"I remembered everything. Kung gaano kalambot ang balat mo, kung gaano ka sumabay sa mga halik ko, kung anong pakiramdam mo, kung paano mo sinigaw ang pangalan ko, I remember them. Kahit mga sinabi ko sayo, alam ko iyon."

Nagising si Daniel sa paghaplos ni Kathryn sakanya, nang imumulat na nito ang kanyang mga mata ay agad nagsalita si Kathryn, kaya naman ay nagpanggap siyang tulog. Pero nang saihin nito na handa itong kalimutan lahat ng nangyari sakanila, ay alam niya na ito na ang tamang oras para sakanilang dalawa. Kaya nang maramdaman niya ang pagalis ni Kathryn ng kaniyang kamay sakanyang pisngi ay agad niya itong hinawakan at sinabi niya ang nilalaman ng kanyang damdamin.

Maybe he gave up looking for them because he knew that the only way to be with them again was to wait for them.

"I gave up looking for you, kasi wala talaga e, ayaw nilang sabihin sakin. Tapos dumating pa yung annulment papers..." Mahina niyang sinabi.

Naaala niya nang matanggap niya iyon, pakiramdam niya ay tuluyan na siyang nawalan ng pagasa para sa kanyang pamilya. Isa sa mga rason kung bakit tumigil narin siyang hanapin sila.

Kathryn frowned upon hearing the annulment papers, "I didn't sign any annulment papers."

Tumigin si Daniel kay Kathryn at tumango, "The management did it. They couldn't get me back in finishing the movie."

Walang nagsalita sakanila. Hanggang sa napaluha si Daniel at hinawakan ang kamay ni Kathryn. Dinala niya ito sa kanyang labi bago sakanyang dibdib.

"Noong natagpuan mo ko, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Pero masaya ako nun, pero alam kong hindi na tayo pwede dahil may pamilya na ako. Kaya rin siguro ako nagalit dahil hindi na nga tayo pwede. Nagalit ako kasi iniwan mo ko, kaya ako napunta sa iba. Nagalit ako kasi hindi mo man lang ako hinayaang makapagpaliwanag para sana maayos ko pa. Nagalit ako kasi wala na kong magawa."

"Hanggang sa dumating sila Luna sa buhay ko. Natagpuan ko sila nang sinubukan kong pumunta sa Nueva Ecija, nagbabakasali ako na baka nandoon ka, nakita ko si Luna kung paano sinasaktan nung lalaking kasama niya- nung asawa niya." Napakunot noo si Kathryn sa sinabi ni Daniel.

Magsasalita sana ito upang magtanong nang unahan siya ni Daniel, "Tinulungan ko si Luna kahit hindi ko siya kilala. Napunta kami sa lugar kung saan mo kami natagpuan. Nalaman kong buntis na pala siya noon sa asawa niya, araw araw akong bumibisita doon para maghatid nang mga pagkain at pangangailangan nila. It was a secluded island, wala kang pagkakakitaan so I have to do it. Hanggang sa napamahal na ko sakanila and one day I've decided not to come home and live with them..."

"Kinalimutan ko kung sino ako, ang mga tao sa buhay ko, nagbabakasakaling makakalimutan ko din yung sakit, and I did. Not until you found me."

Binawi ni Kathryn ang kanyang kamay mula dito at nagsimulang umiyak. Hindi niya pamilya sI Leen at Luna!

"So anong sinasabi mo? Na kasalanan ko kung bakit ka na naman nasasaktan ngayon?" Pagalit na tanong nI Kathryn.

Daniel shook his head in disapproval. "I am thankful that you found me, kasi nalaman kong I can't be someone else. Na para sainyo talaga ako. Hindi ako nagpakita sa mga tao, sa pamilya ko, pero nahanap mo ko kasi baka kailangan mo kong iligtas? Iligtas sa tuluyang paglimot ko sa sarili ko, tuluyang paglimot ko sainyo...

"I don't know..." Mahinang bulong ni Kathryn.

"Kathryn hindi mo lang ako nahanap, naibalik mo rin ako."
-

Pangit ba? 😞

150++votes! (May quota rin comments 😁)