Kırılganlık var üstümde,
Yorgunluk misali işte.
Öksüz bırakan bir alınganlık var yüreğimde.
Oysa ki ne çok seviyordum onu öyle. Oysa ki ne çok seviyorum onu öyle. Canını emanet edecek türden bir güven vardı ona karşı içimde.
Herşeyi görmezden gelip hala güvenen bir kör yürek var içimde.
Ben mutluluğunu yaşarken varlığının ,
Kötü haberi geldi işte.
Ben gülüşüne gülüşümü katarken
Kötü haberi verdi yüreğime.
Kırıp geçti işte.
Hayrete düşürdü yüreğimi.
Oysa ki kıyamazdı o sevdiği deliye. Küstüğü anda bile dönerdi yüreğine. Gülüşüyle okşardı sevdiği adamın kalbini.
Yürek nasıl dayanır ki böyle bir yokluğa.
Nasıl kıyabildi delisine.
Nasıl kırabildi ki beni öyle.
Kırgınlık lal olmuş içimde.
Kuraklık olmuş bildiğin. Kaldıramıyorum işte
Kaldıramıyorum kıyamet alameti gibi.
Yüreğimin kızgınlığını , kırgınlığını görse dayanabilir miydi bunca zaman. Yüreği el verirmiydi böyle bir şeye.
Ne günah işledimki,
Çok sevmekmiydi , güvenmekmiydi kabahatim.
Yalnızlığı bana reva görecek kadar mı,
Kırıp geçecek kadar mı nefret ettin benden.
Kırgınlık var üstümde yaşama küsecek derecede.
Başardın sevdiğim başardın
Gülmekten zevk alan gözlerimi,
Ağlamaya alıştırmayı başardın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavinya
PoetryBaksana mevsimler bile dönüyor geriye.Seven insan dönmezmiydi şimdiye..