Sensizlik yordu beni iyice.
Bi dönüp baksana geçmişe.
Sen gülerken nede mutlu bakıyordum hayat denilen şeye.
Birde şimdi bak gözlerime.
Gülüşlerine hasret kalmış gönlüme.
Nefret kusuyorum hayat denilen illete.
Çıkıp gelsene gülüşlerinle birlikte.
Sevgi tomurcuklarını tekrardan eksene yüreğime. ✍✍✍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavinya
PoetryBaksana mevsimler bile dönüyor geriye.Seven insan dönmezmiydi şimdiye..
