Lavinya

Mutluluğun Adı !

Güven bir masal söz konusuydu artık , masallarda kalmıştı. Sevgi,huzur,ask,özlem gibi.
Kurulan hayallerde bile yeri yoktu artık.
Bir beklentisi bile yoktu yüreğimin ,
Umut bile uzaktı ,
Uğramayalı çok olmuştu yüreğime. Yarası derindi yüreğimin ,

Bir gece vaktiydi yaram kabuk tutar gibi olmuştu.
Gökyüzü bile farklıydı o gece.
Güneş erken doğmak istiyordu adeta. Meğersem umut uğramış yüreğime,
Mutluluktan,sevgiden,huzurdan
Tohum alıp ekmiş yüreğime.
Gök gürüldelenip duruyordu ,
Yağmur istiyordu yüreğim ,
Güneş doğmadan bi avuç su istiyordu. Ekilen herşey yeşersin diye. Hepsinden bir gelincik çiçeği oluşmuştu yüreğimde.
O da yorgundu ben misali işte.

Yüreğimi esir alan gülüşüne şahit oldum o gece.
Tutulup kaldım, herşey yeniden başlıyordu yüreğim de ,
Bir daha bitmemek üzere.
Mutluluk çığlıkları vardı artık
Yüreğimin karış karış her semtinde. Gülüşünü ekmiştim yüreğime ,
Söz verdim gönlüme sonsuza dek sürecek diye.

Seni sevmek ne güzelmiş öyle diye mırıldandı yüreğim.
O da seslendi yüreğime,
Seven ne güzelmiş öyle diye.
Sonra birlikte söylendik
" Allah 'ım sen bizi bizden başkasıyla nefes almayı nasip etme diye. "
Ve yolculuk başladı sonsuzluğa doğru. Mutluluğun adı artık gelincik diye yazıldı yüreğime....