Hayat çok acımasız diye bi laf attılar ortaya ve herkes başladı bunu iftira niyetine kullanmaya.
Kimse de çıkıp , acımasız olan insanlar diyemedi, kabullenemedi. Çünkü herkesin işine böylesi geldi. Her zaman ki gibi işte herkes kendi menfaatini düşündü.
Kimsede demedi ki seven de terk eden de insan diye , kimse demedi ki sırtından bıçaklayanda insan diye. Herkes her zaman sadece kendini düşündü işte.
Kimileri seviyorum deyip terketti , kimileri iyiyim deyip deyip arkadan tekmeledi.
Olan sadece hep hayata oldu , bütün bu pislikleri çeken şeydi hayat, dili, kulağı olmayan hayat idi.
Ama hep suçlanan yine sadece hayat idi.
Hayatsa ne iyi idi , ne sabırlı idi. Hakeden, hak etmeyen herkes için aynı idi.
Onu kirletenlerde , temiz tutanlarda oysaki insanlardı.
İnsanlar işte herşeyi kendi için kullanan yaratıklar , en çokta hayatı kullanıp , en çokta hayatı kötüleyen insanlar.
Siz yalanın ta kendisisiniz✍✍✍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavinya
PoetryBaksana mevsimler bile dönüyor geriye.Seven insan dönmezmiydi şimdiye..