Yokken dua ediyordum her gece , Allahım gülüşünü eksik etmesin diye. Yalnızlığa sığınıyordum , saklanıyordum ,
Bildiğin yüreğimden kaçıyordum. Cevap veremiyordum artık neden yok diye sorulan soruya.
Gözlerim gökyüzünde gezinip duruyordu her gece.
Belki belki gözlerini tanıyan ,
Bilen bir yıldız çıkar karşıma diye.
Bir umut işte belki gözlerini anlatır yüreğime diye.
Dolunaya bakar kalırdım öylece
Dalardım , tutulurdu gözlerim ,
Belki gölgesini görürüm diye. Sensizliği çok zordu sabır istiyordu. Bitmek tükenmek bilmeyen bir sabır istiyordu.
Dualarım işlenip durmuştu yüreğime. Şimdi yine gözlerim gökyüzünde
Yine yüreğim dualar içinde şükrediyorum
Her saniye hayatıma döndü diye...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lavinya
PoesiaBaksana mevsimler bile dönüyor geriye.Seven insan dönmezmiydi şimdiye..