Lavinya

Çaresizim

Çaresizim , derbeder yüreğime karşı. O olgunlaştıkça ben çocuklaştım. Avutamadım, onsuzluğu unutturamadım işte.
Hatırlanan tek şey  geçmişi hala yaşanır kılan yüreğime.
Gelmişi bırakmış geçmiş peşinde yüreğim.
Gülüşlerine şahitlik eden her saniyeyi aramakta gözlerim.
Kirpiklerim yoruldu, gözlerimde ki kederi sırtlamaya.
Doğan güneşe dua eden yüreğim vardı ,
Az sonra uyanıp gülecek  yine diye. Şimdi yine duacı yüreğim doğan  güneşe,
Ne olur doğmasan yüreğim için diye. Ne olur sanki uykuda kalsam ,
Onsuz bir güne daha şahitlik etmesem diye.
Ne olur sanki burda gündüzlere son versen diye.
Bir ben birde geceler  olsun.
Sessizliğe ve yalnızlığa karışsın,
Düşlerim  ve hayallerim.
Yıldızlar gözleri misali baksın gözlerime.
Bulutlara karışsın onsuzluk  ve hüzün,
Yok olsun gökyüzünde.
Geceleri gülüşleri doldursun,
O  yüreğime ekilen huzur tanecikleri olsun.
Ben yüreğinin efendisi yine.
Öyleyken varsın ölüm gelsin gönlüme. Varsın son gecem olsun ömrüme. Fakat rüya gibi olsun ,
Keşke hiç uyanmasaydım dedirten türden olsun.
Elleri ellerimde , gözleri gözlerim de olsun.
Varsın son olsun ama yüreğimin huzura sarılıp gözlerimin sonsuzluğa kapandığı gün olsun...!