01.
"แน่ใจนะว่าคนนี้คือมาเฟีย -_-!"
ชานยอลถึงกับต้องหันกลับไปถามคนสนิทอย่างคิม จงอิน ที่ยืนอยู่ข้างๆเขา เพราะที่ชานยอลเห็นอยู่นั้น มันห่างไกลกับคำว่ามาเฟียมากอยู่หลายขุม
นี่มันเด็กน้อยชัดๆ ให้ตายเถอะ! นี่เขาจะต้องมาดูแลเด็กกะโปโลแบบนี้น่ะเหรอ ถ้ากลับไปบอกพ่อเขาจะทันไหมว่าจะไม่รับงานนี้ เฮ้อออ
"สวัสดีครับคุณคือ คุณปาร์ค ชานยอลที่จะมารับคุณแบคฮยอนใช่ไหมครับ"คนที่มาส่งลูกชายตระกูลอู๋เอ่ยถามขึ้น
"ครับ ผมปาร์ค ชานยอล เรียกชานยอลเฉยๆก็ได้ เป็นคนที่จะมาดูแลคุณหนูของคุณ"
"ครับ ถ้าอย่างนั้นพวกผมรบกวนด้วยนะครับคุณชานยอล"ลูกน้องของพรรคแบล็คกาแล็กซี่พูดอย่างเกรงใจ ก่อนจะก้มหัวเพื่อแสดงความขอบคุณ
"คุณแบคครับ นี่คุณชานยอล ต่อไปคุณแบคจะต้องไปอยู่ในความดูแลของคุณชานยอลนะครับ"ลูกน้องตระกูลอู๋แนะนำให้คุณหนูรู้จักกับชานยอล
เมื่อลูกน้องของอี้ฟานแนะนำแบบนั้น แบคฮยอนจึงส่งยิ้มที่แสนจะสดใสเท่า ที่จะทำได้ ส่งไปให้คนตัวสูงคนตรงหน้าก่อนจะพูดเสียงสั่น
"สะ.....สวัสดีครับ ผมแบคฮยอน"แบคฮยอนยื่นมือออกมาอย่างสั่นๆเพราะความประหม่ากับคนตรงหน้า
อ๊ะ! มือหยาบไปหน่อยแต่มันก็คงเป็นปกติของคนตัวใหญ่แบบพี่ชาน(?)นั่นแหละเนอะ >//<
"ครับ ผมชานยอล"
เมื่อแนะนำตัวและตกลงทุกอย่างกันเสร็จ ลูกน้องตระกูลอู๋จึงกลับประเทศตัวเองกันหมดเพราะทุกคนต่างก็ต้องกลับไปช่วยงานที่พรรค จึงทิ้งคุณหนูของตระกูล ไว้ในความดูแลของปาร์คดราก้อน
ตอนนี้น้องแบคนั่งอยู่บนรถคันเดียวกันกับพี่ชาน ขอเรียกสั้นแบบนี้ละกันเนอะ(คือเรียกไม่ถูกไง ชื่อเกาหลีนี่มันเรียกยากชะมัด)และตอนนี้ก็นั่งข้างๆกัน ด้วยบอกเลยใจสั่นมาก ตอนนี้หัวใจของน้องแบคสั่นเหมือนเจ้าเข้าเลย~~ เสียงทุ้มๆนั้น โอ้ย ฟังแล้วใจจะละลาย ยิ่งได้เห็นหน้าใกล้ๆ และนั่งใกล้ๆ แบบนี้น้องแบคก็รู้ทันทีเลยว่าเขาคือพ่อของลูก!
