15.
แบคฮยอนลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน เขากระพริบตาหลายครั้งเพื่อให้ดวงตาปรับสภาพ เมื่อตาปรับสภาพได้สิ่งแรกที่เห็นถึงกับทำให้แบคฮยอนขมวดคิ้ว
น้องแบคจำได้นะว่า น้องแบคหลับอยู่บ้านไม้เก่าๆของพี่ชานแล้วทำไมพอตื่นขึ้นมาถึงได้เห็นแพดานขาวๆ แทนที่จะเป็นหลังคาบ้านจากละ?
เด็กน้อยทำหน้าไม่เข้าใจก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นและมองไปรอบห้องขาวสะอาด แต่เมื่อเห็นสภาพของใครอีกคนที่เขาจำได้แม่นว่าเป็นใครถึงกับทำให้แบคฮยอนเบิกตากว้างขึ้น
"พี่ชาน!!"แบคฮยอนรีบวิ่งลงจากเตียงและลงไปดูชานยอลที่กำลังนอนสลบอยู่ทันทีก่อนจะค่อยๆยกหัวของชานยอลวางลงบนตักของตนเองอย่างเบามือ
"พี่ชาน อึก! ใครทำกับพี่ชานแบบนี้"
เมื่อเห็นสภาพของชานยอล แบคฮยอนก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น ทั้งตัวของชานยอลเต็มไปด้วยรอยช้ำจนเขียวและไหนจะมีเกล็ดเลือกที่แห่งจนเกาะอยู่ที่มุมปากโพรงจมูกและคิ้ว
"พี่ชานตื่นสิ อึก ฮืออออ ทำไมพี่ชานถึงเป็นแบบนี้ ใครทำพี่ชาน ฮือออ!"
น้องแบคงงไปหมดแล้วใครก็ได้ช่วยบอกน้องแบคทีว่านี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไร ใครมาทำอะไรแบบนี้ ทำไมพี่ชานถึงได้มาอยู่ในสภาพแบบนี้!!!!!
"พี่ชาน ตื่นสิครับ อึก! น้องแบคไม่ตลกนะ"
พยายามเขย่าชานยอลอย่างเบามือ เพื่อที่จะเรียกสติอีกคนให้กลับมาแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผลเลย เมื่อคนที่โดนทำร้ายอย่างหนักไม่รู้สึกตัวเลย
อาการของชานยอลคงไม่หนักขนาดนี้ ถ้าตอนที่พวกเขาโดนพาตัวมาถึงปักกิ่ง ชานยอลไม่โดนซ้อมอย่างหนัก ถ้าชานยอลยอมให้ จื่อเทาถ่ายคลิปและพูดร้องขอ ให้ อู๋ อี้ฟานมาช่วยตนเองกับแบคฮยอน ชานยอลก็คงจะไม่เจ็บหนักแบบนี้แต่เพราะ เขาไม่ยอมเปิดปากร้องขอในสิ่งที่จื่อเทาต้องการ ดังนั้นจึงสั่งให้ลูกน้องสี่คนกระทืบจนกว่าจะยอมเปิดปาก
