20.
หน้าคฤหาสน์ตระกูล อู๋ ตอนนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่กำลังเตรียมตัวเพื่อศึกที่จะมาถึงในเร็วๆนี้กันอย่างวุ้นวาย ทั้งเตรียมรถ เตรียมคนและเตรียมอาวุธทุกอย่างให้พร้อม
ไม่นานนักหัวหน้าตระกูล อู๋ ก็เดินออกมาพร้อมกับภรรยาตัวเล็กและรวมทั้งหลานชายอีกสามคนที่เดินตามออกมาติดๆ
"อี้ฟานคุณจะต้องช่วยลูกๆ กลับมาให้ได้นะ และที่สำคัญทุกคนจะต้องปลอดภัยนะครับ"
อี้ชิงจับมือผู้เป็นสามีก่อนจะพูดและทำหน้ากังวลอย่างเห็นได้ชัดจนอี้ฟานอดไม่ได้ที่จะดึงเข้ามากอดปลอบอย่างไม่สนใจลูกน้องมากมายที่มองดูพวกเขาอยู่
"อี้ไม่ต้องห่วง ฟานจะไม่เป็นอะไรรวมถึงเด็กๆด้วย ฟานจะพาทุกคนกลับมาบ้านอย่างปลอดภัย"
คนในอ้อมกอดพยักหน้ารับคำพูดของอี้ฟาน ก่อนจะส่งมือเล็กไปที่เอวของอี้ฟานและกอดให้แน่น แน่นแบบที่เด็กกลัวพ่อแม่หาย
นั่นก็เพราะอี้ชิงกำลังกังวลว่าอีกฝ่ายจะเล่นไม่ซื่อแล้วอี้ฟานจะพลาดท่า ถ้าเป็นเช่นนั้นเขาคงจะต้องเป็นบ้าแน่ๆที่จะต้องอยู่คนเดียว
"อี้คุณอย่าคิดมากสิ มันไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกเชื่อใจฟานนะ"เมื่อเห็นว่าภรรยาของตนเองมีอาการเงียบจนผิดสังเกต อี้ฟานจึงต้องพยายามปลอบไม่ให้คิดมาก
"ก็ผมกลัวหนิ กลัวว่าคุณกับลูกจะเป็นอะไรไปแล้วไหนจะหลานๆอีก ผมเลิกคิดมากไม่ได้หรอก"
พออี้ฟานได้ยินภรรยาตนเองพูดเช่นนั้น อี้ฟานจึงละตัวออกจากการกอดปลอบของภรรยาตัวเล็ก ก่อนจะจับใบหน้าของอี้ชิงให้เงยขึ้นเพื่อที่จะให้จ้องใบหน้าของเขา
"ฟานเก่งจะตาย อี้ไม่ต้องห่วงนะครับ อี้ทำกับข้าวรอฉลองได้เลย"
อี้ชิงจ้องมองใบหน้าของสามีตัวเองที่เต็มไปด้วยความหนักแน่นว่าเขาจะไม่เป็นอะไรรวมถึงทุกคนด้วย
