Im Still Inlove With My Ex-Boyfriend

CHAPTER 11

MEGAN'S POV

"Bakit pinapapunta mo ko dito? Busy ako ngayon." nandito ako sa hotel nila Niel. Yeah. May hotel sila. Mayaman eh. Kami rin naman meron eh, nasa States nga lang yung samin :D ok, mayabang na ako. Tama na nga.

"May importanteng bagay lang akong sasabihin sayo." ano naman kaya yun.

"Go ahead." sabay inom ko sa drinks

"Maghiwalay na tayo."

"WAAAAT!?" napatayo ako sa kinauupuan ko

"Di mo ba ko narinig?" wait. Parang ang iba niya ngayon. Di naman siya ganyan sakin e.

"Bakit!? You must give me the best reason kung bakit ka makikipaghiwalay sakin." he must give me the best reason he got in his mind or else.

Huminga siya ng malalim.

"Ayaw ko magsinungaling sayo Meg. Mahal ko pa rin si Shary."

"Ok. Alam ko naman na simula pa lang siya na tlaga yung mahal mo. Ginawa lang ako ng rebound? Tss." masakit malaman ang katotohanan. Pero ito ako nagpapakatanga sa kanya. Mahal ko siya eh.

"Pero, sinubukan kitang mahalin. Totoo yun." sinungaling. Bwiset tlgang Shary yan. Bat pa nabuhay yan >////< i really really hate that girl. Mortal kong kaagaw kay Niel </3

"Liar." iniwan ko siya sa hotel. Nakakaasar lang!! Shary! Waaaaaah! Nakakainis kaaaaa~

Pagkarating ko sa dorm ko.

"Waaaaaaah! Mga bwiseeet!" hinagis ko yung shoulder bag ko sa salamin. Kinalat ko lahat ng gamit sa sahig. I mean, nagwala ako.

"Huhuhu. Bakit? Huhu. Bakit mo to ginagawa sakin Niel!!"

Naghanap ako ng bagay na matalim. Nag-iiba ang pakiramdam ko ngayon.

"Huhuhu. Dahil wala ka na ngayon sa buhay ko Niel, mas mabuting mawala na rin ako." may hawak-hawak akong blade, aakmang maglalaslas na sana kaso,

"Aahh. Aaaahhhhh." napahawak ako sa ulo ko.

Ang sakit.

Ang sarap iuntog.

"Aaaaaahhhh. Ano ba to! Bat ang sakit ng ulo ko?" at biglang nagdilim ang paningin ko

CASSANDRA'S POV

Kahapon pa ko nagbabantay kay Shary. Nag-aalala tlga ako ng sobra sa kanya. Nako! Pagkagising na pagkagising niya, babatukan ko tlga siya ng bonggang bongga xD haha. Me is so bad girl talaga.

"Oh!" nagulat ako dahil gumalaw yung kamay niya. Unti-unti siyang dumilat.

"Shary? Sharyyyy!" sigaw ko dahil sa sobrang tuwa.

"Wait. Wait. Ano bang gagawin ko? Aha!" nagpapanic ako. Di ko alam ang gagawin :D Tinawagan ko sila Manang, Ate Syd, Carlo sa phone at syempre si Niel. Alam ko na rin na mahal niya pa rin ang pinsan ko :)))) Maya-maya nagsidatingan na sila. Pero, may kulang. Bat wala si Carlo? Asan kaya siya. Sabi niya pupunta raw siya. Bahala nga siya =__=

Pumasok na ko sa room kung na saan si Shary.

"Iha, okay ka na ba?" tanong ni Manang sa kanya

"Hm. Mejo po. Hehe." sagot niya naman. Hayy. Nakakaawang tignan si Shary, lalo siyang pumayat.

"Gusto mo na makakain? Bibili kami ni Manang" -Ate Syd. Tumango lang siya at lumabas na sila Ate Syd at Manang.

Kaming tatlo na lang ang nandito.

"Labas muna k--"

"Si Carlo, Sandra?"

"Si Carlo? Di ko nga alam dun eh. Sabi niya kasi pupunta siya. Baka na-traffic lang."