Operation: KILLING THE MAFIA SON

Chapter seven: Savior

Chapter seven: Savior

Sumabay ako sa mga guard na lumalabas ng school at sinikap na makalabas ng school and fucking hell, it worked!! Mabilis akong lumayo sa gate upang hindi na mapansin ng mga guard at sumakay agad sa pinaka unang taxi na nakita ko.

Ngayon lang ako bi byahe mag isa, mostly lagi akong may kasamang mas matanda because of my safetiness in and outside our territory. Idk, biglang gusto kong dalawin ang kapatid ko ngayon at mag sorry personally.

Nang makarating ako sa cemetery ay dumiretso ako sa puntod ng kapatid ko at umupo sa harap nito, ngumiti ako at pinunasan ang litratong nakadikit sa lapida niya.

"Andito si ate. Namiss kita." bulong ko.

Nalulungkot ako, gusto kong hukayin ang libingan niya at ibalik siya sa buhay namin at makalaro siya ulit. Gusto kong maibalik ang lahat ng meron sakin dati, gusto kong maibalik ang pinagkait na buhay ng kapatid ko.

"I failed today, alam mo ba yun?." sambit ko habang pinipigilan ang pagtulo ng mga luha ko. "I almost killed him pero hindi ko parin nagawa. It's too hard, Samuel. Really really hard."

Naalala ko nung mga panahong nasasabi na niya yung salitang ate sofia na sobrang nagpasaya sakin, na realize ko noon na hindi sagot sa lahat ng bagay ang pagpatay at pagpapahirap sa mga taong nagpahirap sayo. Twing titingin ako sa mga mata niya, sobrang dami kong nare realize.

"Gusto mo bang ituloy ko parin? I'll do whatever it takes to make you happy. I became like this because of what they did to you. Gusto kong ipaghiganti ka, Samuel." buti nalang walang tao dito kundi mapagkakamalan akong baliw.

"Naririnig mo ba ang ate, hmm? I hope naririnig mo ako. I hope tulungan mo ako. I missed you so much." kahit sa panaginip manlang sana ay makapag meet ulit kami, gusto ko na siyang yakapin ulit.

"Tumakas nga lang ako ngayon sa school ko. Haha Mr. Veniole sent me to that school, without even explaining anything. I don't know what is he thinking but I'll just put my trust in you, please guide me." nag stay muna ako saglit dun para makasama pa siya ng medyo mahaba and decided to leave.

Hindi nawala sakin yung sense ko sa pagka assassin, kanina ko pa napapansing may nakasunod sakin. Binilisan ko ang lakad ko at dumiretso sa isang eskinitang madilim at nagtago agad sa may corner.

Tahimik kong pinakiramdaman ang mga yabag ng taong kanina pa sumusunod sakin. Papalapit ng papalapit at ng susunggaban ko na ang taong yun ay halos mapa sigaw rin ako sa biglang pag sigaw ng taong yun.

"AHH! NO!!." nanlaki ang mata ko ng ma identify kung sino ang nagmamay ari ng boses na yun. How can that be? Sinigurado kong ako lang ang naka labas ng school and how the hell did she get here!?

"Ano kayang ginagawa ng magandang dilag dito sa madilim na eskinita." mga lalaki, marami sila at pakiramdam ko ay may balak silang gawin sa kaniya. Hindi pwedeng wala akong gawin because I hate losing anyone just because of my identity. Alam kong ang
posibleng dahilan ng pagpatay sa kapatid ko ay dahil kahinaan siya ng buong angkan ko.

"Bitawan niyo ako!!." rinig kong sigaw niya and I just can't keep hiding!! Lumabas ako nagkatinginan kami, isang masamang tingin ang ibinigay ko sa kaniya bago sa malaking lalaking may hawak sa kaniya.

Scratch that. Lahat sila malalaking tao and how am I supposed to to beat them all? I mean, I'm good pero dipende siya sa mga kakalabanin ko, darn it.

Dahan dahan akong lumapit at pinagmasdan ang mga kasama niya. They were wearing casual black clothes at may patch sa left chest ng damit nila...... Menouvu. Tauhan sila ng Menouvu, damn!!