Underwater

Sparkly Water

"Υπνόσακος;"

"Τσεκ!" Άκουσα την Πέρλα να απαντά στην ερώτηση της κολλητής μου.

"Ρούχα;"

"Τσεκ!"

"Μακιγιάζ;"

"Τσεκ..."

"Τι κάνουν;" Με ρώτησε ο πατέρας μου κοιτώντας μας λες και ήμασταν από τον Άρη.

"Ναι..  να σας πω! Σπίτι μου ήρθατε για να κάτσετε μια μέρα όχι για την εποχή των παγετώνων!" Φώναξα όταν είδα την Νικολέτα να βγάζει από την τσάντα της ένα μπουφάν.

"Μπορεί να κάνει κρύο!" Μου λέει αγκαλιάζοντάς το.

"Ναι... όταν στο έξω κόσμο σκάει το τζιτζίκι!" Λέω ανοίγοντας την κουρτίνα για να τους δείξω έξω.

"Όχι όχι όχι!" Φώναξαν και οι δύο μαζί και αμέσως η Πέρλα ξανά έκλεισε όσο πιο γρήγορα μπορούσε.

"Ακόμα δεν έχει νυχτώσει! Chillax!" Της λέω κρατώντας τη μακριά μου ζακέτα και κλείνοντας την μπροστά.

"Δεν ξέρω... είμαι επιφυλακτική!" Μου λέει τελείως φρικαρισμένη.

"Εγώ συνεχίζω να θεωρώ πως είναι άθλια ιδέα!" Άκουσα την φωνή της ξαδέρφης μου η οποία στεκόταν στην πόρτα του δωματίου μου.

"Εγώ να δεις!" Της λέω κοιτάζοντας τριγύρω το δωμάτιο μου το οποίο δεν έμοιαζε πλέον με δωμάτιο αλλά με αχοιρόνα ρούχων ελευθέρας βοσκής!

"Θα έπρεπε να καλύψετε όλα τα παράθυρα του σπιτιού!" Μας λέει παραπονιώντας.

Αμέσως γυρνάω και την κοιτάω με ένα κενό βλέμμα. "Όχι και εσύ!" Της λέω δείχνοντας μια απόγνωση με τον τρόπο που της το είπα!

"Τι όχι και εγώ;" Με ρωτάει κάνοντας πώς δεν καταλαβαίνει. Ύπουλη σκατουλένια φραγκόκοτα, πας να μου αποσπάσεις πληροφορίες ε;

"Εννοώ ότι είμαι η μόνη φυσιολογική εδώ μέσα!" Της λέω κοιτώντας την με ένα επιθετικό βλέμμα και πέφτοντας με δύναμη πάνω στο κρεβάτι μου.

"Δεν το έπιασα..." Λέει κοιτώντας τις άλλες δύο.

"Γιατί να μην είναι και αυτές φυσιολογικές;" Μουρμούρισα βάζοντας το χέρι μου γύρω από τα μάτια μου καλύπτοντάς τα.

"Ποιο είναι το πρόβλημα της;" Ξανά ρωτάει τα άλλα δύο κορίτσια.

"Που θες να ξέρω;" Της απαντάει η Νικολέτα.

"Ίσως να έρθει από εδώ ο Αχιλλέας!" Είπε ενθουσιασμένη η Πέρλα.

"Να ηλίθια!" Λέμε και εγώ και η Νικολέτα ταυτόχρονα μουτζώνοντάς την.