Underwater

Going Back to the Start

"Tichu!" Αναφώνησε η Νικολέτα.

"Έλα ρε μαλάκα ακόμα δεν αρχίσαμε!" Της φώναξα καθώς μοίραζα τα χαρτιά.

"Ακόμα δεν έχω καταλάβει πως παίζεται αυτό το παιχνίδι..." Παραπονέθηκε η Πέρλα. Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.

"Α ωραία... θα σε σκίσω άλλη φορά!" Μου είπε ειρωνικά η Νικολέτα.

"Ναι κάνε όνειρα!" Της φώναξα.

"Θα πάω να ανοίξω εγώ!" Αναφώνησε χαρούμενα η Πέρλα αφού με το ζόρι την πείσαμε να παίξει.

"Παίρνω τα χαρτιά της εγώ." Μουρμούρισε η Νικολέτα.

"Και τι; Θα παίξουμε μόνο οι δυο μας;" Παραπονέθηκα.

"Έλα να σε σκίσω να τελειώνω!" Μου φώναξε κάνοντας με το χέρι της κυκλικές κινήσεις.

"Καλά καλά μπλοφάρα!" Της είπα καθώς πέταξα κάτω το φύλλο που δήλωνε την εκκίνηση του παιχνιδιού. "Δώσε τώρα ένα 8."

"Τι κάνουν τα κορίτσια;" Ρώτησε η Κατερίνα καθώς κάθισε δίπλα στη Νικολέτα.

"Σκίζω την Αυγή!" Μονολόγησε η Νικολέτα κοιτώντας τα φύλλα της.

"Ναι...ονειρεύεται πώς με νικάει!" Απάντησα καθώς πέταξα ένα φύλλο για να ακυρώσω το φύλλο της Νικολέτας.

"Τι κάνετε;!;" Μας ρώτησε ο Παναγιώτης καθώς είχε φρικάρει.

"Έλα να κλείσω!" Μου φώναξε καθώς πέταξα έναν άσο.

"Δεν κλείνεις ρε!" Της φώναξα πατώντας της το δράκο, το πιο δυνατό φύλλο.

"Τι;!;" Φώναξε αγανακτησμένη.

"Και ένα δωράκι από εμένα." Της είπα καθώς μάζευα τα χαρτιά και έριξα τα τέσσερα τελευταία κάνοντας μια μπόμπα. "Έχασες!" Της φώναξα με ευχαρίστηση και σηκώθηκα για να φιλήσει στο μάγουλο τον Παναγιώτη.

"Όχι σάλια εδώ μέσα!" Φώναξε ο πατέρας μου καθώς έφευγε. "Θα τα πούμε μετά." Ανακοίνωσε και βγήκε από το σπίτι. Κοίταξα απορημένη και τους υπόλοιπους οι οποίοι ήδη μας κοιτούσαν με ένα πονηρό βλέμμα.

"Ε μα! Όχι σαλάκια μπροστά μας!" Είπε ειρωνικά η Νικολέτα κάνοντας όλους να γελάσουν.

"Σε σκίσαμε στο Tichu;" Τη ρώτησα αφού ήξερα ότι δεν της άρεσε να χάνει.

"Θα σε σκίσω την επόμενη φορά μωρή!" Μου φώναξε και άρχισα να γελάω.

"Λοιπόν βρήκαμε τίποτε;" Ρώτησα

"Βγάλε το ερωτηματικό." Μου είπε η Μαριλένα.