Underwater

Stars Dance

Η Πέρλα και η Νικολέτα έτρεχαν σαν τρελές μέσα στη κουζίνα, ο Παναγιώτης και η Μαριλένα μπαινοβγαίναν στα δωμάτια μαζεύοντας πράγματα ενώ ο Αχιλλέας διέλυε το σπίτι σπιθαμή προς σπιθαμή βοηθώντας εν μέρη τα παιδιά αλλά... Ήταν αναγκαίος αυτός ο χαμός;

"Μπορούμε να μην κάνουμε χαμούλη; Ευχαριστώ!" Φώναξα ενώ μια κοίταζα το βιβλίο, μια έριχνα μπαχαρικά στη λεκάνη με το νερό που είχα μπροστά μου. Πιάνω ένα βαζάκι και διαβάζω "Πιπέρι... Αλήθεια τώρα; Πιπέρι;" Ρωτάω τη Κατερίνα αφού εκείνη είχε γράψει τη λίστα με τα υλικά σε έναν λευκό πίνακα για μαρκαδόρους που είχε ο Αχιλλέας στο δωμάτιο του.

"Βάζε και μη μιλάς!" Μου είπε επιτακτικά.

Έκλεισα τη μύτη μου και έριξα λίγο στο νερό.

"Οι δοσολογίες δεν θα είναι σωστές." Μουρμούρισε ο Παναγιώτης αφήνοντας πάνω στο τραπέζι κάτι άλατα μπάνιου που μόλις είχε βρει.

"Δεν φτιάχνεις γλυκό!" Του απάντησε η Κατερίνα δίνοντας μου αμέσως μετά ένα ξυλάκι κανέλας.

"Νομίζω ότι περνάμε λάθος ιδέα..." Μουρμούρισα πετώντας το μέσα και μετά ρίχνοντας τα άλατα.

"Δεν βρίσκω αποξηραμένα πέταλα! Που υποτίθεται θα βρούμε αποξηραμένα πέταλα;" Φώναξε η Μαριλένα αγχωμένα.

"Στο σπίτι μου είσαι ηρέμησε!" Της είπε ο Αχιλλέας αφήνοντας πάνω στο τραπέζι μέσα από την αγκαλιά του ένα βάζω με αποξηραμένα πέταλα νυχτολούλουδου και μερικά μαργαριτάρια.

"Αυτό πρέπει να είναι το τελευταίο!" Ανακοίνωσε η Πέρλα αφήνοντας τα ξύσματα λεμονιού στο τραπεζάκι.

Η Κατερίνα σημείωσε πάνω στον πίνακα τα όσα είχαμε βρει. Αφού τα έσβησε με μια γραμμή τα πάντα ακούστηκε ο Αχιλλέας "Μπράβο ομάδα!" Όλοι γυρίσαμε και τον κοιτάξαμε κενά. "Όχι;" Ρώτησε ρητορικά. "Οκ κατάλαβα."

Πήρα στα χέρια μου μερικά πέταλα μέσα από το βάζο και τα έριξα μέσα στη λεκάνη. Στη συνέχεια άδειασα μέσα το βαζάκι με τα ξύσματα και στο τέλος έριξα ένα μαργαριτάρι.

"Αουτς!" Φώναξα πιάνοντας το κεφάλι μου και κοιτώντας τη Κατερίνα που κρατούσε μια τρίχα μου. "Γιατί το έκανες αυτό;"

"Γιατί θέλουμε DNA του πομπού. Μήπως ήθελες να δοκιμάσουμε το αίμα;" Με ρώτησε ειρωνικά.

"Όχι καλά είμαι!" Αναφωνησα σηκώνοντας στον αέρα τα χέρια μου.

Έριξε τη τρίχα μου μέσα στη λεκάνη και για μερικές στιγμές όλοι υπήρξαμε ήσυχοι.