C16: The Long Wait Is Over

409 31 4
                                    

C16: The Long Wait Is Over

[Felicity Cuesta]

It's our wedding day and God knows how happy I am today. Masaya ako hindi lang dahil ikakasal na ako sa taong mahal ko at nagmamahal sa akin kundi dahil lahat ng mahahalaga at mahal ko sa buhay ay naririto ngayon kasama ko.

Nasa labas kami ng simbahan. Nakahanda ng pumasok pagbukas ng pinto.

"Kinakabahan ka ba?" Tanong ni Mommy na hawak ang kamay ko. Nanlalamig ang aking mga kamay.

"Opo..." Mahinang sagot ko.

"That's normal. Don't worry mawawala din 'yan kapag nakita mo na siya mamaya sa harap ng altar na naghihintay. I'm so happy for you, anak. Alam ko kung gaano kahirap ang pinagdaanan mo noong nagkahiwalay kami ni Frederick pero nakaya mo. You conquered it all. You were able to love despite of our failed marriage. I'm so proud of you. I love you, anak." Madamdaming sabi ni Mommy na para bang nagpipigil ng luha.

"I love you more, Mommy. You made me stronger." Nakangiting sabi ko na nagpipigil din ng luha.

"Kahit anong mangyari sa pagsasama niyo 'wag na 'wag kayong susuko sa isa't-isa."

"Opo. Thank you."

"We have to go, anak." Biglang singit ni Daddy na kinuha ang kamay ko para ilagay sa isa niyang braso.

Naiiyak ako nang nagbukas ang pinto ng simbahan at naglakad ako kasama si Daddy patungo sa altar kung saan naroroon ang taong papakasalan ko.

🎶

What day is it? And in what month?
This clock never seemed so alive...

Napakunot ang aking noo nang marinig ko ang boses sa likod ng kantang ito. It's Rowan's voice.

...I can't keep up and I can't back down
I've been losing so much time...

It's recorded. Naisip niya 'to? Naluluha nanaman tuloy ako.

...'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to lose
And it's you and me and all of the people
And I don't know why I can't keep my eyes off of you...

Kung gaano katutok ang mga mata ni Rowan sa akin habang papalapit ako sa kanya ay ganoon din ako sa kanya. I can't describe what I'm feeling right now because of so much happiness marrying the man I prayed for so long.

...All of the things that I want to say just aren't coming out right
I'm tripping on words
You got my head spinning
I don't know where to go from here

'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to prove
And it's you and me and all of the people
And I don't know why I can't keep my eyes off of you

Something about you now
I can't quite figure out
Everything she does is beautiful
Everything she does is right

'Cause it's you and me and all of the people with nothing to do, nothing to lose
And it's you and me and all of the people
And I don't know why I can't keep my eyes off of you

And me and all of the people with nothing to do and nothing to prove
And it's you and me and all of the people
And I don't know why I can't keep my eyes off of you

What day is it?
And in what month?
This clock never seemed so alive...

-

[Rowan Gomez]

Dapat live ang kanta pero dahil kinakabahan ako ni-record ko na lang para ipatugtog bilang isa sa mga wedding songs namin.

"Rowan, ingatan mo. Ikaw na ang bahala sa prinsesa namin. Alam mo na ang mangyayari kapag hindi mo iningatan." Paalala ni Daddy.

I love being part of their family.

"Of course." Sagot ko saka ibinigay ni Daddy ang kamay ni City sa akin. Kinakabahan din yata siya. Ang lamig din kasi ng kamay nito.

Tinapik pa ni Daddy ang balikat ko bago tuluyang iwan kami sa harap ng altar.

"Ang ganda naman ng magiging asawa ko." Bulong ko dito pagkatapos kong pisilin ng bahagya ang kamay nitong hawak ko.

And as the ceremony started, tahimik ang lahat hanggang sa maging emotional kaming nagpalitan ng vows at sing-sing. I won't share our vows anymore baka maiyak pa kayo.

"You may now kiss the bride!" The priest announced as I lean down to give her a quick kiss on the lips.

-

[Felicity Cuesta-Gomez]

Natapos ang reception na inabot ng hating-gabi kaya pagod na pagod ako at antok na antok na. Kaya natulugan ko ito sa first night namin being Mr. and Mrs. Gomez sa bahay namin.

Sila ni Kuya Ronel ang naghakot ng wedding gifts namin sa bahay. Hindi na nila ako pinatulong, nakatulog tuloy ako after taking a half bath.

Nagising ako ng mabigat ang katawan. Kunot noong napamulat ako. Nabungaran ko ang asawa kong yakap ako na nakabaon ang ulo niya sa pagitan ng leeg at balikat ko.

"Rowan, naiipit na ako." Namamanhid na kasi ang parteng dinadaganan nito.

"Hmm..." Bigla siyang umangat ng ulo saka nagmulat at hinalikan ang leeg ko, "Good morning. Tinulugan mo ako..." Inaantok pa nitong sabi bago siya lumayo sa akin at nang akmang babangon na ako dahil nakawala na ako sa pagkakadagan nito. Bigla niya naman akong hinila pabalik. Dinala niya ako sa kanyang dib-dib at yinakap ng mahigpit.

"Five more minutes please..." Bulong nito bago muling ipinikit ang mga mata.

Maya-maya ginising ko ito.

"Rowan, gutom na ako..." Bulong ko dito na may paglalambing.

"Hmm? What do you like to eat?"

"Fried rice and sunny side up." Agad na sagot ko.

"Okay." Biglang sabi nito kasabay ng paghalik niya sa ulo ko saka tuluyan ng bumangon.

Sumama ako sa kitchen para maghintay at panoorin itong magluto. Alam naman kasi niya talagang hindi ako ganoon kagaling magluto at bibihira lang ako magluto dahil kaunti lang ang alam kong lutuin.

"Hindi ka naman nababagot sa kakatingin lang sa akin?" Biglang tanong nito.

"Hindi. Sanay na akong nanonood sa'yo lagi." Nakangiting sagot ko.

"Ayaw mong magbukas muna ng regalo natin?" He suggested.

"Sige na nga para may magawa naman ako today."

"Tawagin na lang kita kapag tapos na ako dito."

Maliliit na regalo ang una kong binuksan para hindi masyado mahirap. Halos puro gamit sa bahay ang nabuksan ko. Katulad ng isang dosenang plato, baso, spoon and fork, at iba pa. Expected ko naman kasi madalas ganoon talaga ang mga regalo sa bagong kasal.

-

C16 Posted: December 1, 2016
C16 Edited: September 13, 2021

It Started In A Vacation (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon