De engels les

146 3 2
                                    

daarna lopen we allemaal naar ons lokaal. ik loop hand in hand met yanniek. bij het lokaal aangekomen geeft hij me nog een kus voordat we allebei aan de andere kant van het lokaal moeten zitten. het deel van de klas dat er al zit begint te joelen. als ik zit kijk ik zijn kant op. hij wordt bestookt met vragen van de jongens. maaike begint ook direct te vragen. 'wat was dat nou met yanniek?' 'een kus.' zeg ik lachend. 'ja dat zag ik ook wel.maar betekend dat wat ik denk dat het betekent.' 'ligt eraan wat je denkt dat het betekent.' zeg ik en ik steek mijn tong uit. 'dat jullie iets hebben.' 'je denkt goed.' 'wat wie hoe wanneer waar waarom.' 'verkering met yanniek doordat hij het vroeg nadat hij me had gezoend om ian te laten zien dat ik niks meer voor hem voel. net tijdens de pauze bij de plek waar ik altijd sta met de rest en omdat we elkaar leuk vinden. zo een goede beschrijving.' 'ja hoor. maar hij zoende je dus ineens.' 'jup en het was hemels.' maaike lacht. 'ja dat zal wel. maar je droom is dus werkelijkheid.' 'nee, niet echt.' 'hoezo niet?' 'het was nog veel beter dan in mijn dromen.' maaike lacht weer. 'nou dan is het ook goed.' 'HELLO, BOYS AND GIRLS. I REALLY WANT TO START THE LESSON SO CAN YOU PLEASE BE QUIET!' roept mevrouw kerkhof door de klas. plots is het helemaal stil. terwijl mevrouw kerkhof bezig is met het uitleggen van een of andere gramatica begin ik te tekenen. ik maak een graffati van yanniek's naam. al snel is het best mooi geworden en ik besluit hem te kleuren. ik pak mijn fineliners en kies een paar kleuren. ik kies blauw, groen, rood en oranje. het wordt een heel vrolijk geheel. met allemaal verschillende patronen en volgorde's en versieringen. als hij af is laat ik hem aan maaike zien. dit keer hoef ik niet voorzichtig te doen. wat mij betreft mag de hele wereld weten dat ik met yanniek heb. 'ahum, cathleen, let jij ook even op.' snel leg ik mijn agenda neer en kijk naar voren. maar zodra mevrouw kerkhof bij de derde zin is zit ik al weer in fantasie land. als de bel gaat prop ik mijn spullen in mijn tas en sta op. als ik het lokaal uit ben wordt ik vastegepakt aan mijn schouders. 'wacht je niet op mij?' 'oohja sorry, het is ook zo onwennig dat ik op mijn vriendje moet wachten bij het weglopen uit de klas.' 'nou dan zul je er toch aan moeten wennen.' yanniek geeft me een kus. ik glimlach. 'uuh laten we doorlopen want ik heb geen idee naar welk lokaal we moeten dus tenzij jij het weet moeten we de klas volgen.' 'dat wordt de klas volgen.' ik lach. hand in hand lopen we naar de volgende les.

droom mijn droomWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu