mentorles.

110 2 0
                                    

als we bij de les aankomen kijken alle jongens mij boos aan. oke dat gaat nooit meer iets worden tussen mij en yanniek. zodra onze mentor het lokaal inkomt loopt iedereen langzaam naar binnen. ik ga op mijn vaste plek naast maaike zitten. onze mentor mevrouw raaf begint direct te vertellen. 'zoals jullie misschien al weten is er vrijdagavond, oftewel morgen avond, een school feest. het thema is black and white with a touch of love. en dat is dus ook de dress code. ik ga er van uit dat iedereen komt dus heb ik voor iedereen een kaartje.' ze deelt de kaartjes uit. op het kaartje staat de nodige informatie. wat de dresscode is en dat je 2 consumptie muntjes krijgt. ook staat er natuurlijk op hoelaat het begint en eindigt. het duurt van half 9 tot half 12. nou in die tijd kunnen we vast wel een feestje bouwen. wel jammer dat ik nu nog niemand heb om mee te schuifelen. 'dus ik zie jullie daar morgen dan mogen jullie nu even iets voor jezelf doen.' zegt mevrouw raaf. 'iedereen pakt direct zijn telefoon erbij zo ook ik. ik stuur sharon, kimberley en daniëlle een berichtje. "morgenavond schoolfeest. ik heb mijn kaartje net gekregen van me mentor. heb er zin in. komen jullie je anders bij mij klaarmaken das gezellig." daarna stuur ik Sharon een berichtje. "je mag morgen na het feest wel bij mij blijven slapen aangezien het tot half 12 duurt." ik zie dat ik een berichtje binnen krijg van jeroen. "zoo cathleen, dat heb je goed gedaan. yanniek direct na de eerste dag kwetsen. ooh ja tuurlijk je zag willem aan voor yanniek. heel geloof waardig. zelfs willem snapt het niet. hoe kun je." ik voel tranen opkomen. "geloof me nou het is echt waar. aan de achterkant lijken ze zo op elkaar dat zie je zelf toch ook wel. en ik wist niet dat willem zijn kluis daar had maar dat wist ik wel van yanniek dus ik dacht het yanniek was die staat bij zijn kluis. echt het spijt me heel erg." stuur ik terug. daarna stuur ik yanniek een berichtje. "he, sorry dat ik je zo'n pijn heb gedaan. echt ik zweer dat het niet mijn bedoeling was om willem te zoenen. ik... ik weet niet wat ik moet zeggen. ik hoop gewoon dat je me ooit nog kan vergeten. ik wil jou alleen jou." ik voel nog meer tranen opkomen. niet nu cathleem je wil geen watje zijn. sterk blijven. maaike ziet het direct. 'rustig maar cath. het komt wel goed.' zegt ze lief. 'ik denk het niet.' ik slik. straks is alles verkloot. mijn dag ,mijn liefdesleven, alles wat ik ooit wou hebben. plots gaat de bel. iedereen staat op. als yanniek langs komt lopen pak ik zijn arm even vast maar hij trekt zich los en loopt verder.

droom mijn droomWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu