"ဒီေလာက္လွတဲ့ေနရာမွာေနရၿပီး ဘာမွ
မွတ္တမ္းမတင္ႏိုင္ဘူး..Tsk...ငါေနာ္..!!"
ညေနဆည္းဆာလို႔ေျပာရမလား..
ပုဇြန္ဆီ အေရာင္သမ္းေနေသာေကာင္းကင္
သည္သိပ္ကိုပင္ေတာက္ပကာ တိမ္ေတာက္
ေနၿပီး ေကာင္းကင္ထက္ အိပ္တန္းျပန္ေန
ၾကၿပီျဖစ္ေသာ ပင္လယ္ေပ်ာ္ ေမာင္စင္ေယာ္
တို႔...
"Selfie လည္းမဆြဲရဘူး..ငါ့ ig acc လည္း
အခုေလာက္ဆို ဖုန္တက္ေနေရာေပါ့..
Blog လည္းအခုဆို ပ်က္သြားၿပီလားေတာင္
မသိ.."
ဒီေနရာ
ဒီကြၽန္း
ဒီပင္လယ္ျပင္
ဒီသဲေသာင္
ဒီေရလိႈင္းတို႔ ႐ွိေသာေနရာသည္ ဆန္းၾကယ္
လွပေသာ္လည္း ၿပီးျပၫ့္စံုမေနေပ...
ကမၻာႀကီးနဲ႔အဆက္အသြယ္ပ်က္ေနၿပီး မသိ
ရင္း ဟိုးအာဖရိက ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကားက
လူမည္းရြာက လူမည္းေတာသားေတြအျဖစ္
နဲ႔နင္လား ငါလား...
ဖုန္းလည္းမ႐ွိ Laptop လည္းမ႐ွိ Tv
လည္းမ႐ွိ အဆိူးဆံုးကေတာ့ လ်ွပ္စစ္မီး
ေတာင္ျပည့္စံုေအာင္မ႐ွိေတာ့ တစ္ေန႔တစ္
ေန႔ ထိုင္ေနရေသာ Baekhyun ပ်င္းလွ
ေနေလၿပီ...
တည္းခိုခန္းရဲ႕ အေ႐ွ႕ဖက္အိမ္တန္းလ်ား
႐ွိတိုင္တြင္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္အိပ္လို႔ရေသာပုခက္
ႀကီးႀကီးတစ္ခုေပၚတြင္ လႈပ္ကာလွဲအိပ္ေနရင္း
"ငါ့ပရိတ္သတ္ေတြကေတာ့ ငါေသသြားပီလို႔
ေတာ့မထင္သြားေလာက္ၾကပါဘူးေနာ္..
Mola..."
Baekhyun ပုခက္ေပၚတြင္ပင္နဖူးေပၚ
လက္တင္ထိုင္ရင္း ပ်င္းေနတာကိုဘာလုပ္ရ
မလဲစဥ္းစားေနေလသည္...
မ်က္လံုးမွိတ္ရင္းႏွင့္ပင္ေတြးေနရင္း တစ္ခုခု
ကိုစဥ္းစားမိ၍ ပုခက္ထက္မွ လူးလိမ့္ကာ
ထလိုက္ေတာ့ မ်က္စိေ႐ွ႕ေပၚလာေသာ ဆံပင္
ဖြာလန္ၾကဲနဲ႔မ်က္ႏွာႀကီး...
"Park Chanyeol...ဘာလာၾကည့္တာလဲ"
လူကိုျပဴးတူးျပဲတဲနဲ႔ မျမင္ဖူးသလိုလာၾကည့္
ေနေတာ့ ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ ကိုယ္ အိမ္ေဆာက္
ေနတာေတာင္ လန္႔သြားတာပဲ...
"အိပ္ေနတယ္ထင္လို႔ပါ...ဟို..သြားၿပီ.."
ေခါင္းကုတ္ကာ လူးလူးလားလားေျပးထြက္
သြားေသာကြၽန္းသားသည္ ေရငုပ္ဝတ္စံုျပည့္ နဲ႔...
