"Zamanı gelince öğrenirsin hemde sana biliyorum demiştim dimi Güneş'cim" Güneşi vurgulamıştı.Yüzündeki o gülümseme sırıtışa dönüşmüştü.Artık bu çocuğun beni çıldırtmak için var olduğunu düşünüyorum.
Hayatım daha fazla ne kadar bok olabilirdiki? Neden bunca saçmalık beni buluyodu. Ben naptım... Küçükken otobüse sıçmıştım.Onun acısı böyle çıkıyo olamazdı.OHH HAYIR... Bu çocuğun daha bildiği neler vardı acaba.Bütün yaptıklarımı biliyo rezil olurum resmen..Hayatımda o kadar çok saçmalık vardı ki...Rüzgar'a dikleştikçe biyerlere varamıcaktım galiba.Bide ona karşı iyi davranmayı denemeliyim.Tamam çok zor olucak ama denemeliyim.Ondan nefret ediyorum ama uzak kalmakta istemiyorum.Bu nasıl bi histi lan çok garip hem de daha yeni tanıdığım biri için.Her neyse sonra düşündüm ve camı açmaya karar verdim.Sonuçta ona karşı iyi davranıcaktım.Camı açtım ve yüklenen dizimi izlemeye başladım.Tam 3 bölüm izlemiştim.Daha izlerdimde gözlerim ağrımaya başlamıştı.Kalktım aşağı inicektim ki arkamı dönmemle yatağıma uzanmış ve beni izleyen Rüzgar'ı görmem bir oldu.Bu sefer neden geldiğini sormıcaktım.Zaten sorsamda cevaplamıcaktı.Ona bakıp gülümsedim sanırım şok olacağı kelimeleri söylemeye başladım."Hoşgeldin.Keşke geldiğini söyleseydin seninle ilgilenirdim" dedim en sevecen halimle.Çocuk resmen afallamıştı.Tabi benden böyle insancıl davranışı ilk defa görüyodu."Bilerek ses çıkarmadım.Diziyi izlerken girdiğin halleri görmek diziyi izlemekten daha zevkliydi."dedi.Lanet olsun bişeyler izlerken kendimi fazla kaptırırdım.Tabi buda ortaya komik sonuçlar çıkarırdı."O hallerimi görmedin,unut" dedim gülerek."Yoo,gayet tatlıydın neden unutayım ki?"dedi.O bana tatlımı dedi.Yoksa kulaklarım benimle dalga mı geçiyo? 2.seçenek daha mantıyli ama demişti resmen.
Hoop kendine gel Güneş 2 gündür seni sinirden çıldırtan bu çocuk tek kelimesiyle seni etkileyemez."Dalga geçme benimle ciddiyim Rüzgar" dedim.Gözlerimin içine baktı ve "Dalga geçiyo gibimiyim sence?" dedi.Evet ciddiydi sanırım.İnanmak zor ama uzun bi süredir gülmeden veya sırıtmadan konuşmuştu.Gerçekten ciddiydi.Tamam benin etkilemişti ama bunu ona belli etmicektim.Hep bu anı bekliyomuşum gibi falan .Ben burda şizofren gibi takılırken Rüzgar karşımda bütün tatlılığıyla oturmuş yüzüme bakıyodu...Birden aklıma gelen şeyle bi duraksadım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKINTILI
JugendliteraturGeçmişi, takıntıları ve yaşadıkları Rüzgarın Güneş ile savaşması için yeterli bi sebepti belkide. Herşeye rağmen vazgeçmeyip Güneşe ulaşmak için çabalamaktaydı...