King is Back

1.8K 69 39
                                        

Evet evet az önce gördüğüm kişi gerçekten Rüzgar ve yanında sarıldığı kız. Tebrik ederim ilişkimin ilk haftasında aldatıldım. Hayır salak olan benim bu kadar kısa sürede insanlara kanıp hayatıma bu denli soktuğum için. Sen ne biliyorsun da ne yapıyorsun sırf kimsen yok diye her dala sarılırsan bu hale gelirsin. Çok kısa süre olmasına rağmen sevmiştim onu ben. Bazen sevmek için uzun uzun zaman gerekmezdi insan ilişki için de tanımalıydı belki de ama bu şekilde tanımak. Ne bileyim haketmemiştim bence bunu.

Anneme baktığım da o da çok şaşkındı ne diceğini bilmeyen gözlerle bana bakıyordu. Hayır umarım biz yanlış anlamışdır. Sonuçta bilmiyordum ailesini hiç sormamıştım belki de kardeşidir. Umarım kardeşidir. Annemle babama dönüp 'Bak hep bahsettiğimiz Rüzgar işte.' deyip Rüzgara doğru yürüdü. Sonra seslendi. Rüzgar yavaşça döndü ve bizi görünce hiçte şaşırmamıştı hala yanındaki kıza sarılıyordu.

O an canımın yandığını hissettim her şey berbat olmuştu benim için. 'Aaa inci teyze merhaba ne yapıyorsunuz' dedi. 'İyiyiz oğlum ailece gezmeye çıkmıştık seni görünce bir selam verelim dedik. Hanım kızımız kim kuzenin falan mı. Hem senden çok bahsettim eşime çok merak ediyordu seni' dedi.
Aynı sakinliği devam ediyordu Rüzgar'ın elini babama doğru uzatarak 'Merhaba Rüzgar ben kızınızın daire komşusuyum. Yanımda ki de arkadaşım belki arkadaştan biraz daha fazlası' dedi.
O ne demekti ya flörtüm sevgilim gibi bir anlamdan başka bir şey gelmiyordu aklıma o an sadece orada olmamak istiyordum ve Rüzgar'a bunun ne bok olduğunu sormak...

Babamda elini uzatarak 'Merhaba Rüzgar Ender ben. Çok duydum adını bende senin merak ediyordum tanıştığımız iyi oldu kızımın arkadaşlarını tanımamalıyım sonuçta' dedi. Bir an babamın hastasının Rüzgar olduğunu düşünmem geldi  aklıma ama yanılmışım birbirlerini ilk defa görmüş gibilerdi. Ben sadece 'İyi eğlenceler Rüzgar.' diyebildim. Bir şey diyemedim babam yanımdaydı sadece her şeyin mantıklı bir açıklaması olduğuna inanmak istiyordum. Çünkü safım hala her şeyin iyisi olsun diye çabalıyorum. Annemle babam ilerlemeye başlayınca Rüzgar sessizce 'Merak etme hiçbir şey sandığın gibi değil akşam her şeyi konuşucaz. Üzme kendini gördüğün şey kötü biliyorum ama düşündüğün şey değil.' dedi.
'Lütfen konuşma daha fazla' deyip annemlere yetiştim. Modum falan kalmamıştı. Aklıma gelen tek söz yaşamak ölmekteen dahaa zor geliyordu. Yinede annemle babamı üzmemek için gülüp eğlenmeye çalışıyordum ama nafile tek düşündüğüm gördüğüm şeyin aksinin ne olabileceğiydi. Hayır ben olumlamaya çalışsam bile arkadaştan daha fazlası lafı masumca söylenmiş gibi durmuyordu. Off bilmiyorum sadece akşam olmasını ve mantıklı bir şeyler duymayı umuyordum. Sanırım annemle babamda halimden dolayı süprizi ertelemeyi ve eve dönmeyi istedi. İtiraz edemedim eve doğru döndük ama her şeye rağmen ailemin yanında onlara gülümseyerek bir yol geçirmeye çalıştım.
Eve geldiğimizde yaşadıklarımın yorgunluğu vardı üzerimde. Sadece ne kadar aptal olduğumu düşünebiliyordum aksi olmuyordu. Ailesi hakkında bile tek bir şey bilmediğim bir insana nasıl güvenmiştim ben. Tek kalırsam daha kötü olurum diye anneme mutfakta yardım ediyordum. Annem halimden anlamış olucak ki 'Ya Güneş biliyorum bugün Rüzgar'ı öyle bir konumda gördük ama bence o çocuk böyle bir şey yapmaz. Anneler hisseder kızım üzme kendini konuştunuz mu hiç' dedi.' Hayır anne konuşmadık ama söylediğini sen duydun aksi ne olabilir ki nasıl kafama takmayayım. '
' Saçmalama kızım ya bi konuşun önce öyle bir şey varsa senden önce benim ona iki çift lafım olur. Sonuçta gelip direkt annene sevgiliyiz diyen çocuk neden bunu yapsın ki. Mantıklı bir şey vardır merak etme. ' deyip beni rahatlamaya çalışıyordu. Annemi daha fazla üzmemek için daha sevimli davranmaya çalışıyordum. Annem akşama hazırlık yapıyordu. Bu kadının bu enerjisine ölüyorum ya ben kesin evlenince karı koca aç gezeriz. Üşenirim sürekli yemek yapmaya. Yemek işleri bitince babamın yanına geçtik. Sohbet muhabbet derken derdimi unutmuştum. Zaman hızla akıp geçmişti. Zaten yarın hafta sonuydu herhangi bir sorun yoktu. Ama akşam olduğunu fark edince içim içimi kemirmeye başladı. Bizimkilere ' Benim bir kaç ödevim var halledeyim aradan çıksın da hafta sonu rahat edelim.' deyip odama çıktım. İster istemez yaptığım ilk eylem camdan bakmak oldu. Işığı yanıyordu ama cam perde kapalıydı. Arasam mı aramasam mı diye düşünürken açıklama yapmak zorunda olduğunu tekrar hatırlayınca direkt aradım.
' Rüzgar rica ediyorum bana akıllıca bir kaç bir şey söyle yoksa senden nefret ettiğim kadar aptallığımdan da edicem. Cama çık konuşma' deyip kapattım. Cama çıktı hemen sadece dümdüz gözlerimin içine bakıyordu. Tam ağzımı açtım konuşucakken benden önce davrandı. 'Dur dur sen saldırıya geçmeden ben hemen açıklıyorum. Elbette o kız sadece sıradan arada bir görüştüğüm bir arkadaşım seni aldatmak gibi bir düşüncem asla olamaz. Bu ilişkiyi senden daha çok istiyordum. Bu yüzden böyle bir aptallık yapmadım ama biliyorum haklısın gördüğün şeyin tek açıklaması o sanıyorsun. Hayır değil baban sürekli görüşmemizi yanlış anlamasın ve sevgilim olduğunu düşünsün diye yaptım bunu. Sizi takip etmiştim arkadaşımdan da bunu rica ettim geldiniğinizi görünce yaptım bunu. Kızmakta haklısın ama sakın üzme kendini. Eğer baban benim yüzümden burdan taşınmanı isterse kendimi asla affetmezdim.' dedi. İçim rahatlamıştı belki de haklıydı babam bu kadar kısa sürede sevgili yaptığımı düşünürse benim taşınmamı isterdi. Çünkü onlardan ayrıyım akılları hep bende böyle bir şey olmasını kesinlikle istemezdi. ' Neden bana söylemedin bu aptal telefonları ne için kullanıyoruz. Arayıp danışsan bir yol bulurduk senin çağ dışı çözümüne kalmamış olurduk hem. Haber vermeden kayboluyorsun dayım hasta gelemem edemem deyip karşıma bir kızla sarmaş dolaş çıkıyorsun. Daha yeni sevgili olduk farkında değilsen hatırlatıyorum. Evet çok hızlı oldu her şey ama oldu işte. Haketmedim ben o anı yaşamayı o an neler hissettim biliyor musun. Öyle olmamasını istedim her hücremle ama aksi aklıma gelmedi. Bu süre zarfında düşünürken seni asla tanımadığımı fark ettim. Ailen kim nasıl insanlar ayrılar mı yaşıyorlar mı bir kardeşin var mı hiçbir şey bilmiyorum bunu oturup konuşalım. Her şey ver yansın şeklinde parlasın bitsin ya da birbirine girsin istemiyorum. Bu yüzden bir daha aptalca bir plan yapmadan önce bana danış ki hem bileyim hem yardımcı olayım. Bu yaptığına çok kırıldım bu yüzden biraz dinlenmek istiyorum. Hayatım da ilk defa yaşadığım bir acı beni çok yordu. Teşekkür ederim çağ dışı taktiğin ve bu yaşattıkların için.' deyip geri çekildim camı kapatırken ' Özür dilerim senden. Böyle olsun istemedim ama o kadar aniden geldi ki aklıma haber vericek zamanım bile olmadı. Her şeyi oturup konuşalım anlatıcam sana. Her şeyi kestirip atmadığın için teşekkür ederim. Seni seviyorum.' dedi. Bir şey demeden camı kapattım biraz uzanıp olanları düşündüm. Evet belki haklıydı açıklamasıyla içim rahatlamıştı ama bu çok aptalcaydı. Ne zamanda yaşıyoruz biz iletişim eksikliğimiz olsun ki. En yakın zamanda her şeyi oturup tek tek konuşmalıydık. Bu saçma olay ile birlikte her şey biraz daha aydınlanmıştı benim için. Belki de Rüzgar ile aramda geçen en düzgün dialog buydu ama keşke böyle olmasaydı. Ben böyle içimde hala sinirimi yenmeye çalışırken uyuya kalmışım ki annem gelip uyandırdığın da güneşin doğduğunu görmüştüm. Evet evet Güneş doğdu çünkü uyandım...

RÜZGAR
Babasının gelmesiyle her şey bombok bir hal almıştı. Ne yapmam gerek ne olucak bilmiyorum tek bildiğim Güneşten ayrılamazdım. Ona çok geç kavuşmuşken tekrar onsuz kalamazdım. Bu yüzden iyice bir plan yapıp babasına düzeldiğimi göstermeliydim. Babası sadece sevgilim olursa Güneşi benden sakınmazdı ve bunun olduğuna inanmalıydı. Zaten planı yapıp takip edip denk geldiğimiz de Güneşin gözlerinde o hayal kırıklığını öylesine görmüştüm ki o an her şeyin bittiğini hiçbir açıklamanın beni kurtarmayacağını düşünmüştüm. Tek şansım babasının beni tanıdığını belli etmemesiydi kızını bu denli korurken bile hastalarına saygı göstermesi işime yaramıştı. Babası gittiği zaman Güneşe bilmesi gereken her şeyi anlatmanın vakti gelmişti. Bu olaydan sonra en ince şey de kopardı çünkü ve bu olamazdı. Yıllarca çizip içimde yaşattığım bu kızdan bu kadar çabuk- hatta hiç ayrılamazdım.

Eveet inanılmaz ama tam olarak 4 yıl sonra yazdım. Hikayeyi devam eder misiniz demiştim gelen mesajdan bir kaç kişiye döndüm ama kimse devam etmemişti. Aniden aklıma geldi indirdim dedim ki ben bu kurguyu çok severek yazmaya başlamıştım neden böylece kalsın ki en azından bitireyim ki içimde hep keşke devam etsem hissi kalmasın. Biliyorum burada bir çok hikaye milyonlarca okunurken ben daha az bir kişiye hitap ediyorum ama yarım kalan şeylerin nefretini bilirim bu yüzden 3 kişi bile okusa yazmak istedim. Ayrıca 4 yıl geçti üniversiteden mezun olucam artık ama hala kısa yazma huyum değişmedi djsjkakf Hepinize merak edip yorum atıp sorduğunuz için teşekkür ederim. Unutmuşum hikayeyi tekrar okudum ve öyle yazdım bu yüzden babasının ismi falan yanlış olabilir siz takılmayın bunlara. O zamandan bu zamana değişen tek şey ingilizce kelimeleri okunduğu gibi yazmamak buna çok takılmışsınız ama yazdığım sene bu modaydı kapılmışım modaya sakin oluuun.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 10, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TAKINTILIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin