TAKINTILI

Uykum

İlk defa burayı okumanızı istiyorum.Bölüm yazarken çok zorlanıyorum ama şu 2 günde gelen takipçi sayısı beni çok mutlu etti.Az falan ama iyi arttı 2 günde.Bana hikayeyi yazarken kurgunun büyük bi kısmını tasarlayıp bana yardım eden 14 senelik gardaşım Lalu'ma xd (Yaren adı ama ben Lalu demeyi tercih ediyorum) çok teşekkür ederim.Bana wattpadı indirtende oydu yerim ya la.Onun sayesinde buralardayım.Bilgisayarım olur olmaz multimedya eklicem.Uzun yazcam dedim ama yazamadım çünkü bugün acayip misafir vardı.Oturamadım odamda çocuk istilasındaydı gece yazmaya başladım elimden gelen bu :( Ne uzattım be okumazsanız bile saygı duyarım

Ne kadar sinirlensemde içim rahatlamıştı.Nedenini bilmiyordum..Karnımdaki hipopotamlar ayaklanmıştı.(Nerde aklıma geldi bilmiyorum ama söylemesi çohoş :d ) "Sana öyle gelmiş." dedim.Onca şey düşünüp bunları söylemem nasıl bi ironi lan.Ama ona güçsüz gözükmek istemiyordum.Garipti ama bilmiyorum.Ben bunları düşünürken Rüzgar'da alaycı bakışlarından sonra "Bozuldun işte kabul et" dedi.Kendi kendime hıı bok.Hatta bok değil kaka falan diye saçmalıyorum.İnkar etsem de haklıydı. "Neden bozulayım ki bunun için bana mantıklı bi neden söyle " dedim.Ohh nede iyi dedim. "1. bana bakışların 2.girdiğin şu hallerin" dedi. "Bakışlarım mı" dedim şaşkınlıkla.Neyi kastetti ki. "Bana bakarken dalıyosun" dedi.Ciddimiydi acaba.Bilmiyorum sanki onu ilk defa görmüş gibi değildim.Belkide bilinçaltım öyle olsun istiyodu.O yüzden bakarken düşünmeye başlıyodum.Yakanlanmadığımı falan sanıyodum ama yanılmışım."Sinirden o bakışlar.Bakarken dalıyo olabilirim aklıma o kadar çok cinayet şekli geliyo kii." dedim.Beklemediği bi cevaptı sanırım.Önce elini çenesine koyup düşünürmüş gibi yaptı.Sonrada dudaklarını yukarı kıvırarak "Hala yanımdasın ama" dedi. Fak ya çalışmadığım yerden geldi bu.Ne diyebilirdim ki.Ama bi saniye "Koskoca sınıfta yer yok " dedim.Başladı gülmeye.Çok mu komikti?

"Bahanede bulamıyo ya.İstesen biriyle yer değiştirebilirsin.Yerinde olmak isteyen onca kız varken bu bir bahane değil." dedi.Tamamen haklıydı ama ona belli edemezdim." Sınıfta tek tanıdığım kişi sensin.Hemde uykum var senle uğraşamıcam rahatsız etme"diyip cevap beklemeden yattım sıraya.Sırada uyuyamazdım ama dinlenebilirdim.Hayal kurmaya başladım.Aklıma önce Rüzgar'la yaşadığım o an gelmişti ama sonradan uçaktan milletin kafasına işediğimi falan düşündüm.Hayallerim bile malcaydı falan ama komikti.Ben bunları düşünüyodum.Bi süre sonra nolduğunu hatırlamıyorum.Biri gelip beni dürtüyo.Ahh başım fena ağrıyodu.Lanet olsun her yerim tutulmuştu ya.Esneyerek kafamı kaldırdım oda ne sınıf bomboş.Sağ tarafımda gülen bi Rüzgar'dan başka kimse yoktu.Bu neye gülüyodu yine.Ne diyodu beni dürterken.Evet buldum."Uyan artık uykucuu.."