TAKINTILI

Aptal mesaj

Telefonuma baktigimda tam anlamıyla yı-kıl-dım. Bu saatte niye reklam mesaji gelirki abi yaa. Yıkılmamin verdiği ruh haliyle uyudum.

Sabah gözlerimi zorla açtim bugün okul vardii (ağlayan emoji). Gitmek istemesemde mecburdum hem de Rüzgâr gelmişti kesin okula. Apar topar hazirlandim pat diye mutfağa attim kendimi ne kadar çok hazir kahvalti bulmayi umsamda yorgun olduklari için daha uyuyodu bizimkiler. Ses çikartmadan ciktim kapidan alismistim Rüzgarı burada görmeye tekrar hayal kırıklığına ugradim. Okula yavaş yavaş yürüyodum. Çok sıkılıyodum varya yol yürüdükçe artiyodu sanki.

Zor bela okula ulasip sinifa gittim. Baktim ama yoktu. İçim sıkılmıştı bianda moralim daha fazla bozuldu. Herşey yeni yeni olmuşken ortadan kaybolması normal değildi çok kırılmıştım ama.

Babam burdakeyken gorseydi keşke sevgilim olarak bilmese bile tanisaydi isterdim.

Hala içimde bi umut vardi bekliyordum belki geç kalmisti. Bekledim bekledim son ders ama hala Rüzgâr yoktu. Meraktan ölüyodum resmen. Zil çaldi ayaklarimi sürükleyerek bahçeye çiktim. Tam okul kapisindan cikicakken birisi seslendi.

Sesini tam anlamadim heyecanla arkami döndüm. Sevinsemmi üzülsemmi bilemedim ama babam gelmişti sarilip niye geldiklerini sordum.

"O nasil soru kizim ya kötü birşey yapmisiz gibi sorguluyosun kayit ettirirken pek görememiştim merak ettim okulunu." dedi.

"Ya baba o anlamda demedim şaşırdım sizi görünce ondan" diyip okulu gezdirmeye basladim  babama. En son müzik sinifina gelince elimi kapiya goturdum ama sanki kalbim çıkıcak gibiydi. Keşke Rüzgar içerde olsaydi. Tam kapiyi açıcakken içerden gitar sesi gelince ben şok oldum. Aniden kapiyi actim. Aklima Rüzgâr in olabileceği gelince gözlerim içerde Rüzgari aradi ama en arka sirada bizim siniftan bi çocukmuş. Mahçupça gülümseyip unuttuğum aileme döndüm. İçeri gösterip hemen çiktik hem çocuk vardi hem de durmak istemiyordum.

Babamlara okulu gezdirdikten sonra nereye gitsek diye düşünüyodum. Tek bildiğim yer Rüzgâr in beni götürdüğü kafeydi kii bu saatte gitmek olmazdi. Şöyle bi düşününce herseyimde her anımda Rüzgâr vardi iyiki tanimisim diyordum. Ne kadar anlasamasakta kavgada etsek öylesine alismistimki ona şu iki gündür ortada olmaması canimi yakiyordu. Tamam yoktu gitmişti ama keşke haber verseydi son hali berbat durumdaydı zaten bide böyle olmasii off ya bilmiyordum. Sağlikli düşünemiyodum resmen.

Ben gitcek bi yer bulamayınca annemler aciktigini söyledi.

"Ne yiyelim" diye sordum.

Babamin cani ne zamandir pizza istiyomus. Karar verip pizzaciya gittik.

Yolda babamla güle oynaya gidiyoduk ama içim çok tuhafti en ufak bisey olsa oturup hönkürerek ağlayabilirdim. Babam moralimin bozuk olduğunu farketsede israr edemiyordu. En azından eve gidince anneme derdimi anlatip rahatlamayi denerdim. Annem bana akil verirdi.

Pizzaciya girdik. Oturduk sipariş vermek için garsonu cagirinca karsima Korkut çikti. Önce bi baktim sonrada kalkip Korkuta sarildim.

" Seni o günden sonra atarlar diye düşünüyodum " diye dalga geçtim.

"Valla bende atarlar diye düşünüyodum ama adamin ihtiyacı varmis  düşün nasıl bi yoklukta. bende dayanamadim pizzalarin parasini verdim devam ediyorum iste" dedi. Babamla Korkut bi hasret giderdi falan sonra siparişleri verdik.

"Korkut pek müşteri yok zaten patronuna sorda işin yoksa bizle ye" dedim.

"İyi olur valla bi sorayim" dedi gitti içeri.

"Korkuta bak ya kerata elimizde büyüdü şimdi insanlara yardim etcek kadar koca çocuk olmuş" dedi babam.

Bizde annemle güldük. Cidden ama ya hatirliyorumda Korkutla ilk tanismamizi amma saçma... Bigun annem beni parka götürdüğünde salincakta sallanirken karsimdaki çocuk bisikletle yere düştü hemen inip yanina gitmistim annemde gelip yardim etti kaldirdi. Tam kaldirirken çocugun annesi gelip anneme kizdi sanki kotu bisey yapiyomusuz gibi. Annemde tam kadina kizicakken bi bakti ki  annemin lise arkadasi selma ablaymis. Onlar konuşurken bizde Korkutla tanismistik falan. Ogünden sonra annemler sürekli birbirine gelip gittiği için bizde Korkutla samimi olmuştuk iste ama iyiki taniyorum dediğim sayili insandan birisiydi Korkut.

Kendi kendime düşürken pizzalar gelmisti . 4tane pizzayi görünce Korkutunda bizle yicegini anlayip sirittim.

"Eee Korkut sen okumuyomusun" dedi babam.

"Okuyorum Ender amca ama okulumu değişmek istiyorum ya iyice bozmaya başladı bizim okul " dedi

"Sende git işte Güneşin okuluna hem göz kulak olursun aklim Güneşte olmaz" dedi.

"Aaa eveet Korkut gelsene bizim okula hemde yabancilik cekmeem" diyince Korkut gulumseyip

"Olabilir aslinda gelirim ama Rüzgar yokmu zaten alisamadinmi sen hala" dedi.

"Yaaa kim bu Rüzgar benden başka herkes tanimis masallah " diyince babam bi üzüldüm. Adam hakliydi.

" benimde bi hastam vardi Rüzgar diye ama çocuk o kadar çok takintiliydiki anlatamam aklima simdi o geldi" dedi babam.

Aklima bizim Rüzgar gelmişti ama çok takintili degildiki o hem olamaz zaten ya ben sadece özlediğim için sürekli herşeyden onu cikariyodum...

Yine aylar sonraaa ben :d şuan kufurlerinizi duyar gibiyim ama özür dilerim gerçekten sinavlardan falan basimi kaldiramiyodum bunu da okadar zorlukla yazdimki olmadi bile farketmişsinirdir -.-