EYE WANT YOU [ Jeon JungKook ] ✔

unable

18.02.2015

Aciz miydim?

Ben hiç kendimi aciz hissetmemiştim ki.

Göremiyorum diye çok fazla bir eksiklik hissetmemiştim.

Çünkü gören bir insanın yapabildiği her şeyi yapıyordum, sen öğretmiştin.

Ben sadece, seni görmek isterdim.

Fakat o günden sonra bu isteğimden de vazgeçmiştim.

Vazgeçmiştim, çünkü sadece seni değil, her şeyi ve herkesi görmek istemiştim.

O gün orada yarım saat kadar kalmış, sonra kendime gelip çıkış yolu aramaya başlamıştım.

Oturup senin gelmeni bekleyemezdim.

Ortaokuldaki Bam değildim çünkü.

O gün, babamın aldığı, benim gibi insanlar için özel yapılan telefonu yanımda taşımadığım için pişman olmuştum.

Sert soğuk yüzümü yalarken, bir müddet düşünüp aklımı zorlayarak geldiğim yönü bulmayı başarmıştım.

Soğuktan uyuşan bacaklarım yüzünden, merdivenlerin bir iki basamağından yuvarlansam da çabuk toparlanmıştım, çantamda taşıdığım katlanabilir bastonumu çıkarıp inmeye devam etmiştim.

Hemen eve gitmeliydim, çünkü annem merak ederdi.

O günden sonra, ailemden başka kimseyi düşünmemem gerektiği kanaatine varmıştım, sen de dahil.

Eve giderken düşünme fırsatı bulduğum için, ilk defa senden nefret etmiştim.

İlk defa sana bu kadar çok kızmıştım.

Tamam, bana her şeyini söylemek zorunda değildin fakat böylesine kötü düşünceli bir kızı sevebileceğin aklıma gelmezdi hiç.

Bir kere, sana yakışmıyordu.

Sen sevmezdin ki kötü insanları..

Ya da, sana hep iyi davranıyordu nereden bilecektin ki?

Sokakların sessizliğini fırsat bilip, insanların endişeyle bana sordukları soruları duymamazlıktan gelirken seslice ağlayarak eve gittiğimde, kapıyı açan annemin şaşkınlık ve endişe dolu nidalarını duyuyordum.

Eve girip odama yöneldiğimde, arkamdan gelerek endişeyle ne olduğunu ve senin nerede olduğunu soran anneme cevap vermek yerine, üzerimi değiştirip yatmak istemiştim.

Annem sinirle söylenerek merdivenlerden düştüğüm için kanayan alnımı ve dizimi temizlerken, yeni bir ağlama krizine girmemek için zor duruyordum.

Beni yatırıp odamdan çıkarken, son kez duyduğum şey beni biraz endişelendirmişti ama nedensiz bir şekilde rahatsız da olmamıştım. Soracağım ben sana Jeon Jungkook..

Eğer annemden bahsediyorsak, söz konusu ben olduğumda yapardı.

Ve bu sefer ona karışmayacaktım.

Dün yanlışlıkla, üç gün önce yazdığım bu bölümü sildiğim için tekrar yazdım fakat pek yerinde olmayan moralle batırdım yine galiba, özür dilerim.. Umarım diğer bölümler güzel olur ㅋㅋㅋ